Op de vierde dag van het nieuwe jaar, heel vroeg in de ochtend was ik nog in zware slaap verzonken toen ik ineens een arm in mijn gezicht kreeg. Ik douwde die terug. Zo niet onmiddellijk maar met een lichte hapering kwam die arm toch weer op mijn gezicht terecht. Deze keer duwde ik al wat minder douwig, de derde keer effenaf kortaf. Ik was wakker en had barstende hoofdpijn.

Wat later op deze vierde dag van het nieuwe jaar was ik toch weer wat in slaap gesukkeld toen ik de klokken hoorde en met barstende hoofdpijn toch licht verheugd vaststelde dat Slow daar overheen sliep.

Met barstende hoofdpijn en helemaal niet verheugd werd ik op deze vierde dag van het nieuwe jaar opnieuw gewekt door het gekrabbel van Sloef aan de deur, gekrabbel dat na het compleet negeren overging in kattengezang waardoor Slow wakker werd, opstond en ze met hun beidjes de trap afgingen.

Met barstende hoofdpijn ben ik wat later hier binnen gekomen, klaar om ieder die iets verkeerd zei of mauwde een snauw te geven. Mijn verstand zei dan wel dat ze daar niet kunnen aandoen, mijn boze bui dacht er anders over.