Het werkwoord mierenneuken staat voor een soort mensen die wat doen maar dan niet met mieren, zowat zoals muggenzifters, die ziften ook geen muggen.
We durven het niet goed zeggen maar van die muggen blijven we zo precies wat gespaard maar die mieren dat is toch wel een plaag.
Waar je ook gaat of staat, die beesten zijn alomtegenwoordig. Of je nu een deken spreidt op een strand in Spanje of je voeten onder je tuintafel schuift, er zitten mieren. Nu had Slow die mierenstraat al fel geobserveerd. Maar toen er enkele tot boven op de tuintafel kropen vond Slow de beestjes zo interessant niet meer. mske probeerde enkele natuurlijke middelen om het mierenbestand tot vertrekken aan te manen. Eerst leek het te lukken.
Maar toen ze in het weekend weer het onkruid wiedden, bleek dat het lege nest weer bevolkt was. Slow zuchtte en zei dat ze uiteindelijk toch mierendoosjes zouden moeten zetten.
mske zocht het internet af en vond nog een mogelijke remedie. Ze greep de bus talk. Dat is kinderpoepkespoeder tegen het irriteren van de bipskes. Ze poederde alle mierengaatjes dicht. Alle mensen, die beesten werden gek! Die draaiden door! Wat later liepen er hier mieren met wit getalkte poepkes maar bij hen heeft dat een omgekeerd effect. Die werden pas geïrriteerd door die talk op hun bips.
We zijn twee dagen later en ’s morgens na het bloemen gieten doet mske haar ronde met de talkbus. Het zag er vanmorgen rustig uit rond het mierennest. Maar net nu geven ze weer regen. Zijn die beesten nu weg of moet mske straks weer gaan mierkespesten?
Han
Mierenlokdoos heet het, en het lokt mieren die daar dan dood van gaan. In huis kun je een muntstukje neerleggen waar ze binnenkomen, een één of twee cent muntje bevat een metaallegering waar mieren niet van houden. Heb je het breed dan doet een vijf cent muntje het ook.
Buiten is een mierennest onder je stoepje goed te bestrijden door er kokend water op te gieten.
ms
@Han : nope ! Ik deed het met kokend water. Ze bleven twee weken weg en nu is het weer overbevolkt.
De rest van de trucskes kennen we ook, maar ze zitten (gelukkig) niet binnen, wel onder de tuintafel.
Ik vrees dat de talk ook geen oplossing is gezien het feit dat die mieren een enorme voorraad daar beneden zitten hebben en dus geduld kunnen oefenen tot ik alle uren wel kan gaan talken.
Het nest op de stoep op de straat is verdwenen maar daar zaten de eieren onder een losse steen en die wisten we natuurlijk rechtstreeks aan te pakken (jiujitsuhouding).
Ik denk dat ik gewoon elke ochtend een moorke kokend water ga gieten.
magda
Dat doen wij hier ook regelmatig nl een ketel kokend water gieten over het nest. Die verdomde beestjes zoeken de voordeurdorpel uit.Dat is zeker om bezoekers af te schrikken! En dan mag ik de veegborstel nemen en al het zand dat ze naar boven brengen wegvegen.Laatst waren het vliegende mieren.Jakkes dat vind ik veel enger dan gewone mieren. Dat is werkelijk een invasie van mieren als ze tevoorschijn komen…
ms
Wel, ik houd er niet zo van om te doden (zelfs geen mieren), maar blijkbaar houden ze niet van lavendel (of was het nu tijm ?) Feit is, die staan hier alletwee en die mieren veegden daar vierkant hun broek aan.
Toen las Slow dat ze niet houden van boerenwormkruid. Daar veegden ze ook nog vierkant hun voeten aan.
Toen kapte ik drie dagen na mekaar de moor over hun sikkedeizen en ze bleven precies weg om na een tiental dagen terug op te duiken.
Nu las ik dat ze niet van talk houden, das waar, maar weg gaan doen ze dus niet. Ze teren op wat ze in hun nest hebben, al moet dat ondertussen toch gekookt geweest zijn.
Vanmorgen heb ik ze maar weer op de moor getracteerd.
Han
“Kapte ik de moor over hun sikkedeizen”
Klinkt als een zin uit een of ander zeeroversverhaal… Nu wil ik de rest van het boek ook lezen natuurlijk, dat snap je.
ms
Wel een moor is een waterketel, al is een waterketel daarom nog geen moor.
En sikkedeizen, tja … dat is iets dat iedereen heeft maar dat ik je niet echt kan aantonen. Zeggen jullie ook : “op hun donder” ? Wel dat zijn hun sikkedeizen.
Han
Aha, Je bastje, welk je goed moet wassen omdat er je dondertje huist, tezamen met je lurven en je hurken. In België woont daar dus een sikkedeizen.
Mooi. Weten we dat ook weer.