Stel, je bent zelfstandige. Je hebt een klant voor wie je zo goed als voltijds kan werken, dat betekent, in de zomer veel te veel, maar in de maanden februari, maart, april heel wat minder.

Je hebt bovendien een tweede klant in identiek dezelfde situatie maar dan maar voor, pakweg, 1/3 werk van de andere.

De andere klanten doen er in dit verhaal niet toe. Waarom niet doet niks terzake en dient maar op ons woord geloofd te worden.

Sedert 23 december begint die ene voltijdser nog wat vervelender te doen dan hij normaal al doet. Hij dreigt bovendien. Er moet van je prijs af of hij gaat elders. Paniek natuurlijk en je geeft toe. Maar het gaat van kwaad naar erger en elk telefoontje, zaterdag, zon- en feestdagen incluis, mondt uit in een scheldpartij, waarop zijn nummer in stille modus wordt gezet. Elke zaterdag en zondag komen er ook boosaardige mails. En als ik zeg boosaardig, dan bedoel ik echt wel boosaardig.

Omdat een mens toch werkt om den brode en een deftige pree van loon naar werken en de maanden februari, maart en april er zitten aan te komen, worden er klanten bij gezocht … én gevonden.

Een klant die een grote opdracht doorspeelt, die zelf zegt dat hij niet altijd zulke opdrachten heeft, maar dat werk is welgekomen. Waarop die klant met nog zo een jobke afkomt. En terwijl dat nog niet af is een derde doorstuurt en dan begint over een immense zaak, die natuurlijk niet wordt afgewimpeld en op de planning voor mei wordt gezet.

Wat te verwachten was, geschiedde. Die twee andere, die normaal weinig of geen werk hebben gedurende die periode, beginnen de mailboxen vol te kiepen. Het is alle hens aan dek. Er wordt zelfs hulp in onderaanneming gezocht, maar dat is niet zo evident, gezien de lage prijs die beide klanten betalen.

En dan betaalt die 1/3 klant ineens niet. Want hij wil éérst alle dossiers in zijn bezit hebben. Omgekeerde wereld aangezien de niet afgewerkte dossiers ook niet op die factuur staan. Dus worden er geen dossiers meer gedaan vóór het geld op de rekening staat. De telefoon en de elektriek doen dat ook. De klant neemt het kwalijk en dreigt dat hij zijn dossiers elders zal uitbesteden. Doen zou ik zo zeggen.

En dan komt op zondag de mail van de voltijdse en eer je die mail ziet is er al een tweede mail, dat hij, gezien hij geen antwoord kreeg op zijn eerste, de dossiers aan iemand anders heeft uitbesteed. En dat in de toekomst … een hele resem eisen die onvervulbaar zijn. Dat krijgt hij dan ook als antwoord.

Situatie nu? Van die nieuwe zijn er ondertussen al terug twee nieuwe opdrachten binnen. Dat betekent werk tot een heel eind in juli, jawel juli met een “L”.

Zie je, we waren de bocht aan het voorbereiden. Die twee ellendelingen, die dachten dat we enkel voor hun moesten werken, waarvan die ene voltijdse elke dag, maar dan ook élke dag des levens wat moest hebben, er uit en enkele nieuwe er in, die de prijs van nu betalen en niet een prijs die de heren zélf gingen beslissen. We hadden nog enkele klanten bij gewild vóór we de stap wilden zetten en hen beiden de deur wijzen.

Dus, de bocht komt sneller dan voorzien, is niet zo ernstig als gevreesd, maar is niet zo veilig als gehoopt. Maar een klein beetje risico in ’t leven maakt het nu net spannend.