Er zijn niet alleen grote tegenslagen in een mens zijn leven. Neen, er zijn ook kleine. En soms kan ons mske harder duvelen over zo een kleine dan over een grote. Alhoewel, ons mske duvelt niet zo lang over tegenslagen, ze is nogal van het relativerende soort.

Een kleine tegenslag dus. Er is de bever. De bever kwam vele jaren geleden toen Zoneke nog echt een Zoneke was en de bever was, en is, eigenlijk een zeephouder, maar dan ene die drijft. Toen Zoneke groter werd was de bever niet meer zo interessant al heeft mske hem altijd op de badkamer gehouden.

Amke en Ella ontdekten hem, enkele jaren terug en de bever was terug in. Dat zwakt terug af natuurlijk, want Amke en Ella verkiezen ook al dikwijls eens een douche boven een bad.

Nu had mske een poos terug toch eens een vlek uit een wit bloeske willen halen en had daarvoor dat stuk groene zeep gebruikt dat daarvoor gebruikt moest worden en ze had dat op de buik van de bever gelegd. Toen mske gisteren het witte colleke wou inwrijven met het stuk groene zeep … oh nee! Dat stuk groene zeep is blijkbaar aan de agressieve kant want nu heeft de bever een groene buik. En neen, het is niet af te wassen, het zit er blijkbaar helemaal ingedrongen.

En daar heeft mske ook een beetje over geduveld.