Paaszaterdag, net voor de middag. Alles is rustig. Slow en mske zijn nog aan het werk. Dan gaat de telefoon.

Het is Zoneke, die zegt: “ons meiskes hebben een schone pasen gekregen!” “Oei” denkt mske. Eigenlijk schrikt ze een beetje want na zoiets verwacht ze slecht nieuws.

Nu ja, of het nu slecht of goed nieuws is, daar zijn we eigenlijk nog niet uit. Het zit zo. Amke en Ella leerden paardrijden op Ruin, maar dat is zo een groot paard voor twee kleine meiskes, dus kochten Zoneke en Bollie in september Pony.

Twee weken geleden zag Bollie wat eigenaardigs aan Pony en ze haalde er de veearts bij. En ja, Pony was drachtig, het zou nog een zestal weken duren.

Op paaszaterdag, in de vroege morgen, belde de eigenaar van het paardenhotel Bollie op en zei: “er staan twee paarden in de box”.

Ze hebben Pony’s vorige eigenaar opgebeld die zei dat het niet kon … en als het dan toch zo was, wel dan was die ene hengst de vader!

Ja, wat nu? Houden of verkopen?

Het zal moeilijk worden, want op pasen zei mske dat Amke en Ella nooit op de paardenpeuter zouden kunnen rijden aangezien zij te groot zullen zijn tegen dat die groot genoeg is. En Amke ging eens efkes voor mske uitrekenen dat dat niet zo was.