Diegenen die ons beter kennen, kennen ook de reden waarom mske geen hond meer wou. Toen het dan enkele jaren geleden terug begon te kriebelen heeft ze het eens verstandelijk overwogen. Sedertdien heeft het idee nog enkele keren de kop opgestoken.

Nu echter sedert enkele maanden dacht ik dat het gevaar definitief bezworen was. Ja, omwille van de evenementen zou het moeilijk zijn, het is nu al niet gemakkelijk, dixit mske, om de juiste oppas voor mij te vinden.

Ik stond dus ook compleet te kijken toen mske de zaterdagavond hier met een pup naar huis kwam. “Liefde op het eerste zicht” zei ze. En “zo schattig dat ik er niet aan voorbij kon” zei ze. En ze zat met dat mormel op schoot de blogs te lezen. Ik dacht die daar eens een pets op zijn toot te gaan geven maar ik kreeg de kans niet.

Ze wou dat basbeest Clovis noemen, maar er was iemand, die ze heel graag mag, die een beetje verongelijkt vroeg waarom ze hem niet naar hem vernoemde. Dus … nu zou het kunnen dat ze hem Ibo noemt.

Moet je eens een foto zien? Van bij de kweker dan wel, want ze krijgen hem hier niet goed gefotografeerd, hier sie, klik maar ne keer.