Het boek stak mskes ogen uit. Nadat ze de achterflap had gelezen besloot ze dat ze het zou lezen en ze nam het mee.

mske heeft het niet in één keer kunnen uit lezen. Ze moest af en toe stoppen om het te laten bezinken.

Het boek heet: “Not without you – Niet zonder jou” en het is een waargebeurd verhaal. Meestal staat mske daar nogal sceptisch tegenover maar het ging over mensen van haar leeftijd ongeveer. En dat maakte het nu precies zo erg. Dat dàt nog kon in die tijd, al horen we de laatste tijd meer en meer van dingen die niet door de beugel konden in de Britse kindertehuizen van toen. En dan die Britten belerend met hun vingerke: “oh no, not Belgium again” als er nog maar een kinderschandaal aan de oppervlakte komt. Zij stoppen de hunne weg.

Zo dat is ook van onze lever. Terug naar het boek dat het waargebeurde verhaal is van Alan en Irene Brogan. Ze leerden elkaar kennen in een kindertehuis, sloten vriendschap, werden daarom gescheiden en hebben elkaar enkele jaren geleden pas terug gevonden.

Net zoals die keer bij de film The Magdalena Sisters, blijft het onbegrip. Kinderen weghalen bij hun vaders, omdat die volgens de overheid geen kinderen konden opvoeden, en dan geen bezoekrecht geven? En die kinderen geen enkele kans op warmte noch vriendschap gunnen?

Okee, onze nuchtere kant zegt dan dat het verhaal misschien iets of wat romantischer kan voorgesteld zijn, feit is wel dat beiden wel degelijk in dat kindertehuis hebben gezeten.