mske had al meer de wegwijzers gezien op de grote baan, witte pijlende borden of bordende pijlen die aangaven dat je langs daar moest voor de ULM. Maar nu waren ze niet aan die borden, ze waren in het veld en onderweg. “Is hier ergens een vliegveld?” vroeg Slow.

Slow bekeek de loods daar, niet zo heel ver, in de verte en zei: “straks, als we terugkomen” en hij zei ook: “gelukkig heb ik de camera bij”.

Bij het terugkomen, nog altijd op de grote baan, zag mske al een vliegtuig omhoog gaan. Slow sakkerde wat. In de veldweg vertrok er nog eentje gevolgd door twee salaadzwierders. Slow sakkerde nog wat meer.

En toen ze eindelijk achter de hoechels uit waren die het zicht ontnamen bleef het daar, niet zo heel ver, in de verte volledig stil.

Slow mopperde: “zal je zien. Nu gaan we hier ùren staan wachten en er zal er geen enkele meer opstijgen”.

mske zag wat flikkeren daar naast die loods en dacht dat dat toch een goed teken was, maar toen kwam een geluid boven hen de stilte verstoren en het vliegtuig maakte een boog naar rechts, een boog naar links en landde. Slow was al halvelings een beetje blij.

En toen, inderdaad, er steeg er ene op. Slow filmde. Ze namen de fietsen en reden terug richting brug onder de autostrade en ze zagen de zijweg. Snel, op mskes aanvraag is Slow die graafmachines gaan filmen en daarna reden ze de zijweg in, die inderdaad richting vliegveld afboog.

Ze kregen zowaar hun eigen luchtshow te zien, zeker toen het rode vliegtuigje mee ging spelen.

Het werd wel een beetje gek toen een rits auto’s ineens door de veldwegen begon te rijden. Dat leek eerder Comedy Capers.

Het was daar in het veld echt wel een punt waar je alle vervoer samen ziet komen. Alle vervoer? Ja natuurlijk: de autostrade, de trein, de vliegtuigen, de fietsen. Het paard onder de brug van de autosnelweg heeft Slow niet gefilmd. De amazone keek niet bepaald filmgezind.

Een goed idee om eens met de kindjes naartoe te rijden. Dan nemen ze hun plooistoelen, hun boterhammekes en voldoende cola mee en maken er een picknick van.