mske las iets in de internetgazet en ze werd een beteke boos. Ze las dat Testaankoop geld gaat terug eisen van de zeven grootste supermarkten en dat in naam van de klanten die op de klantenkaart van die supermarkten stonden tussen 2002 en 2007. Willen die klanten dat niet dan moeten ze dat per brief melden.

mske die wat boos wordt is niet een mske dat rationeel denkt. Ze nam dus de telefoon en belde Colruyt. Maar dat was dus een verloren telefoontje.

Toen mske bekoelde, wat altijd heel snel gebeurt, besefte ze dat het een slag in het water is van Testaankoop, want die supermarkten mogen gewoon de klantengegevens niet doorgeven. Dat is een kwestie van private levenssfeer.

Bovendien, als mske zou schrijven, geeft ze zélf haar gegevens aan Testaankoop en dan kan er altijd wat fout gaan omdat er een foute formulering is of zo. Helemaal niks doen is dus het beste.

En toen kwam er tegen de avond aan een nieuw gazettenbericht, namelijk dat Testaankoop een groepsvordering tegen de supermarkten ontkent.

En toen werd mske terug wat boos, maar deze keer niet zo boos dat ze de telefoon pakte, dat niet. Maar ze sprak toch wat luider dan normaal toen ze het betreffende stukske aan Slow voorlas. Dat luidde:

‘Als de definitieve uitspraak van de Raad voor de Mededinging is gevallen, willen we dat de supermarkten de gegevens van hun getrouwheidskaarten ter beschikking stellen’, zegt Ivo Mechels van Test-Aankoop.

Awel, mske wil dat niet! Ze zal dat eens secuur in het oog houden. Zij willen! Zij willen! Zij hebben zij niks te willen!

Testaankoop? Daar waren ze hier altijd ver van weg gebleven. Dat was ook de bedoeling van daar altijd ver van weg te blijven. Twee jaar geleden echter zaten ze hier met een, blijkbaar onoplosbaar, probleem en toen zijn ze toch in die netten terecht gekomen want je moet eerst klant worden eer ze wat willen doen.

Eens je klant bent geven ze tegenstrijdige informatie, want je krijgt nooit tweemaal dezelfde aan de telefoon. Bovendien was die tweede hooguit beledigend. Uiteindelijk gaven ze een oplossing die geen oplossing was maar, net zoals hierboven aangehaald, een mogelijkheid tot foute formulering. Iemand anders heeft het opgelost.

Maar nu zaten ze hier met Testaankoop, die niet maandelijks het kleine bedrag afhaalden maar op onregelmatige tijdstippen het dubbele afhaalden, zodat het haast onmogelijk werd om na te kijken of het wel om het juiste bedrag ging.

Daar komt nog bij dat die mensen haar spammen. Ze sturen mails en mails en mails en telkens schreef mske zich uit en telkens bleven die mails komen. Toen belde mske ook eens op, een beetje boos. Er werd haar beloofd dat ze nooit nog een mail zou krijgen want dat ze nu definitief uit de mailinglist was verwijderd.

De mails bleven komen.

Vorig jaar dacht mske er te laat aan om het abonnement op te zeggen.

Dit jaar … nu blijkt toch dat je die per maand kan opzeggen. Nu ja, het zij zo. mske schreef een brief om op te zeggen.

En nu zijn we curieus of het gaat lukken, want die brief is nog geen week weg. Ze hebben hier echt geen krediet meer, die mensen van Pestaankoop.

Dus kunnen ze nu beter met hun fikken van onze klantgegevens bij de supermarkten afblijven. Ze hebben mske nog niet écht kwaad gezien zeker?