Zoek
mske was altijd een stil meiske. Zo eentje van het soort dat nooit een gevat antwoord kon geven maar pas achteraf dacht: “dat of dat had ik moeten zeggen”.
Nu had mske al eens gehoord dat iemand, bij rare opmerkingen gewoon: “pardon?” had gezegd maar dan met een intonatie die ik hier niet kan weergeven.
En mske dacht dat “pardon” vroeger dan wel ingeburgerd was langs dees kanten, maar dat dan wel iedereen massaal “sorry” is gaan gebruiken waardoor pardon in de vergeethoek geraakte.
Nu wou ons mske toch eens een ongeregeldheid die niet juist was gaan melden toen ze ineens de gemene stem achter haar: “héla! Niet kwekken!” hoorde zeggen. En mske, niet echt wetend wat ze daar nu moest op antwoorden, zei gevat: “pardon?” met die intonatie die ik hier niet kan weergeven.
Oh wonder! De kerel dook in elkaar, zei: “och laat maar” en droop af.
Nu ja, achteraf bedacht mske dan dat het waarschijnlijk ook niet het Franse woordje “pardon” betreft maar afgeleid is van het Engelse: “pardon me?” wat heel wat straffer is van betekenis.
Er zullen wel meerdere toverwoorden bestaan om in zulke situaties te gebruiken. Dat doorzicht krijgt ge als ge bitchenboeken gaat lezen.
Gettie
Ik durf/kan ook niet altijd adrem antwoorden. Ik gebruik nog al eens de woorden : “hoe bedoel je dat” en dat antwoord kan ook alle kanten op met de juiste intonaties.
liliane
Oeps wat laat, maar toch hartelijk gefeliciteerd voor Ella, met een lachend mondje,en twinkelende oogjes “op haar dag”
mizzD
Ja..ik ken die intonatie wel..m’n zussie zegt dat graag, dat ‘pardon?’. ’t Hoeft ook niet echt bitcherig te zijn hoor..kan ook met een lach gezegd worden..want vaak zijn het belachelijke dingen die gezegd worden en als je daar dan niet ( al is het een beetje smalend)om kan lachen hè..!