Luc kloeg al een poosje dat hij net een waas voor zijn ogen had en niets meer scherp zag. mske dacht: “maar dat heb ik ook”. Ze hebben het een poosje aangekeken, wazig dan en besloten toch maar naar de oogarts te stappen.

Er werd hen gezegd dat dat niet hoefde, dat ze zo naar de optieker konden, maar wie zegt dat er niets anders loos was? De oogarts dus.

En ja, ouder worden komt op stille sloefen. Ze hebben beiden een bril nodig. De oogarts wou twee aparte brillen voorschrijven: één voor ver en één voor lezen. Dat wilden Luc en mske niet. Zie je hen al op de evenementen constant staan wisselen van bril.

De bril zou na een week klaar zijn maar dan waren Luc en mske er niet. Ze haalden hem vorige maandag.

Men had hen verteld dat het toch wennen zou worden, zo met een kwartierke om te beginnen. Wennen? mske heeft die bril opgezet en ze zet hem enkel af om te gaan slapen. Wat wél wennen is, is dat ze haar hoofd moet bewegen als ze wil gaan lezen. En in het begin was lezen op de pc een beetje problematisch maar ineens zag ze hem klaar en duidelijk. mske is blij met de bril. Dat mag wel want het spul was er duur genoeg voor.

Wat Luc betreft? Tja, sinds gisteren namiddag is hij er toch ook blij mee. Maar hij heeft enkel nog wat problemen met de pc. Dat zal dan ook wel in orde komen.

“Nu nog een zonnebril” zei mske. Er bestaan blijkbaar brillen om over de gewone bril over te zetten. mske probeerde. Luc lachte: “net ene van de maffia” zei hij. mske vond dat ook. Dus besloten ze die overzetbril niet te nemen.

Eens thuis bedacht mske dat dat toch de beste oplossing was. Geen gezever met wisselen van bril. En het moet niet mooi zijn als het maar gemakkelijk is. Dus gaan ze die maffia overzetbrillen nog eens gaan halen …