Zoek
Ze hadden het erover gehad, over de superbe douche van het luxehotel waar we verbleven.
En daar stond ik onder dat straaltje van niets, niet in staat het ding boven mijn hoofd te bevestigen en ook niet om het ergens, waar dan ook, te leggen.
Ik had geprobeerd om het tussen mijn knieën te houden, maar daarvoor was het te glad. Onder mijn oksels lukte ook al niet als ik mijn haar wou wassen.
Ik zag me genoodzaakt de kraan dan maar dicht te draaien tijdens het inzepen.
“Snertdouche” dacht ik. Na veel gehannes om dat water weer op de gewenste temperatuur te krijgen en me af te spoelen, draaide ik de kraan definitief dicht en greep de handdoek. Ik droogde mijn haren en roefelde het water uit mijn ogen …
Daar in die hoek, zo halvelings frontaal voor mij, was de douche en ik, ik stond in de badkuip.
Mirjam Kakelbont
Een miskleun dus. Om het koud van te krijgen…
Groetjes Kakel
ms
Ik krijg het de laatste tijd eerder warm dan koud bij zulke situaties.
Gettie
Foei, eigenlijk moet ik lachen en dat mag niet hé. Had je een soort black out dat je dacht dat je in de douche stond? Je moest toch hoog instappen in het bad of niet?? Brrrr, niet plezant om mee te maken denk ik.
ms
Het IS dan ook om te lachen (behalve natuurlijk als je moest denken dat er dementie aan zit te komen).
Ben ik nu al slaapwandelend in die badkuip gestapt? Ik zou het niet weten.
liliane
Ik kan er dus wel om lachen, maar niet te hard wat het zo mij ook kunnen overkomen.
bea
Hahaha, ge waart echt niet wakker.