Na al dat gepraat over rijbewijzen en problemen in Frankrijk vroegen Luc en ik informatie voor een nieuw rijbewijs bij het stadhuis. “Niet doen” zei de ambtenaar. Hij zei dat we tijd genoeg hadden en dat ze ons wel zouden oproepen als het nodig was.

Wanneer en voor welke reden weet ik niet meer, maar op een keer zei Zoneke: “moeder, ga toch een nieuw rijbewijs halen, je gaat je ellende op je dak halen in het buitenland”.

En dan lezen we dat de politie toch oproept tot het aanvragen van een nieuw Europees rijbewijs.

Ik heb een Europees rijbewijs, één van de eerste generatie. Luc niet, die heeft zo een verouderd exemplaar. Maar eigenlijk vind ik de nieuwe, in kaartvorm, handiger om weg te steken dan de omslachtige gazet die ik nog altijd meezeul.

Voor we op vakantie gaan, gaan we daar toch eens werk van maken.