Lang geleden ging het steeds maar over de Benelux. In elk geval voor zover ik als kind meekreeg.

Maar blijkbaar bestond er ook zoiets als de Europese Economische Gemeenschap, kortweg E.E.G. En wat bleek, wij hier van de Lage Landen waren daar bij. Vandaar waarschijnlijk mijn toenmalig idee dat het ene uit het andere was voortgekomen.

Niet dus, maar dat doet er nu niet meer toe. Het gaat al lang niet meer over zes landen, het gaat over veel meer.

Nu steek ik niet echt mijn kop in het zand, maar van die toestanden die door mensen worden gecreëerd, gemanipuleerd en dingen die boven ons hoofd worden beslist, daar lig ik al lang niet meer wakker van.

De groei van Europa bracht ons de Euro en ja, alles werd duurder. Dat is een feit dat zeker is. Als ik de prijzen van nu opnieuw bereken naar de oude Belgische frankskes zijn er vele zaken die ik nu wel heb, maar die ik indertijd nooit zou kopen, noch niet voor een fractie van de huidige bedragen. Daar lig ik nu ook niet wakker van.

Ik lig dus ook niet wakker van de Britten. Ze deden van in den beginne al anders dan de andere landen. Ze vaarden uiteindelijk toch hun eigen koers en deden van tijd tot tijd straffe uitspraken.

Wat me nu opvalt is, dat ze na een referendum waarbij ze van Europa los willen, toch nog twee jaar willen blijven, dat ze zelfs het voorzitterschap gaan krijgen en dat al bijna twee miljoen Britten een nieuw referendum willen en dat na slechts één dag! Die draaien daar ook met de wind en weten uiteindelijk niet wat ze willen.

Begrijpelijk dat de Schotten nog maar eens een poging gaan wagen om er van los te komen.