We hebben altijd gewandeld, al zolang we samen zijn, Luc en ik, maar nog nooit kwam er zoveel over die wandelingen op het blog te staan als deze laatste maanden. Dat komt omdat er nu een fototoestel mee op wandel gaat en we de wandelingen niet enkel beperken tot stapjes in de buurt. We kijken nu een beetje verder en dat komt ook door dat fototoestel.

Het is niet de bedoeling hier een wandelblog van te maken. Maar af en toe zullen er hier toch logskes over wandelingen komen, zeker als we ze uitermate geslaagd konden noemen. Ik weet het, de laatste tijd waren deze logjes een beetje in de meerderheid.

Ik laat me er toch niet van weerhouden om er nog eentje bij te zetten. Luc had al lang zin om eens die speciale brug in Bokrijk te gaan bekijken. Toen we dan ons Natuurpunt-magazine in de bus kregen en daarin het Kiewitdomein -met mogelijke uitbreiding naar het Arboretum van Bokrijk- vonden, was het al snel beslist.

Ik vreesde daar wat voor die brug. Ik vreesde een groot aantal fietsers zodat er voor wandelaars niet veel anders zou opzitten dan snel doorstappen en maken dat ze er over waren. Het was niet zo erg, misschien omdat we een gewone dag in de week gingen, al waren er toch enkele ongeduldigaards die met hun elektrische fiets voorbij raasden en nadrukkelijk lieten horen dat die fiets ook wel een bel had.

Eigenlijk zouden we die wandeling nog eens moeten doen, binnen enkele weken of zo, nu was nog alles groen.

Filmke van Luc.