Ze klagen. Nu is dat op zich niet bepaald iets nieuws. Ze klagen namelijk haast altijd.

Welke klachten hebben we al niet allemaal gehoord van de horeca? Tegenvallend weer, frigoboxtoeristen, tafelschuimers, kassa’s wit of zwart, … Het lijkt wel of zij van alles de pineut zijn, een beetje of ze altijd de zwarte piet toegeschoven krijgen.

Nu hebben ze weer wat nieuws, de gratis wifi. De klanten nemen een koffie en zitten uren op wifi. En wie offreert deze wifi?

Wat zeggen wij daarover? De okkazie maakt de dief. Meer valt daar niet over te zeggen. Ze hebben die gratis wifi in hun pakket om klanten te lokken. Hadden ze nu écht gedacht dat die wifi hun omzet ten goede zou komen?

Persoonlijk vind ik dat je dat niet doet. Ik zal mogelijk ook wel eens kijken of er geen smske binnen gekomen is, maar daarvoor is er geen internet vereist. Iets gaan eten of iets gaan drinken, daar heb ik die telefoon niet bij nodig.

Uitzondering! Op Arran, toen we in de steek waren gelaten door onze provider, heb ik dat wél gedaan. We stapten binnen omwille van het internet en bestelden daar een koffie bij maar ik heb eerst en vooral bij het bestellen verteld hoe de zaak in elkaar zat en zij vonden dat geen probleem. Later zijn Luc en ik er nog een aantal keren teruggegaan voor een degustatie zonder internet.

Natuurlijk is het verleidelijk om ook maar die telefoon boven te halen als iedereen meer interesse heeft voor de telefoon dan voor de aanwezigen en je je zo een beetje overbodig gaat voelen.

Terug naar de klagende cafés. Wat een ander doet kan me in feite niets schelen. Zoals gezegd, ze bieden het zelf aan. En in het pre-wifi tijdperk zag je ook al mensen hele namiddagen op een terrasje hangen met één drankje.