Het is niet zo dat ik me ook maar iets laat gelegen liggen van wat mensen van mij vinden -één onderwerp uitgezonderd- maar ik gebruik het blog om het even aan te kaarten. Als één van diegenen die zo graag commentaren leveren op anderen er een les uit trekt is de tijd en de energie die ik in zo een postje stop al niet verloren.

Waar we het dan nu gaan over hebben? Over wandelen. En neen, dat is niet de hierboven vermelde uitzondering.

• Dat echte sporters wat neerkijken op hun wandelende medemens, we weten het al.
• Dat fietsers wandelaars eerder in-de-weglopers vinden, ondervonden we zelf ook wel.
• Dat ze, als je zegt te wandelen snel van onderwerp veranderen wil enkel zeggen dat het hén niet interesseert.

Wij, die wandelen, weten wel beter. We voelen ons er goed bij.

• Je ziet nog eens wat al is niet het achterste van diegene die voor je op dat fitnessfietsje zit.
• Je hoort nog eens wat, al is het de bel van een ongeduldige fietser.

We behoeven niet echt een bevestiging om aan te tonen dat wat wij doen goed is. En dat is dan precies wat het artikel van vtm ¹ doet. Luc had het net gelezen toen we het hier ergens over wandelen hadden, maar toen vond hij het niet zo direct terug. En enkel dat is de reden waarom we het nu toch posten.

Wat leert dat artikel ons nu bij?

• Dat er meer wandelaars zijn dan ik dacht.
• Dat het meer moeite kost om wandelen in te plannen aangezien het meer tijd vergt.
• Dat je kan wandelen zonder dat het je een cent kost, goeie schoenen uitgezonderd.
• Dat dat waarschijnlijk niet in het plaatje van de sportpromotoren past.

Al het andere wisten we wel. En dat neem ik mezelf dan kwalijk. Dat ik wel weet dat ik van wandelen afval, maar toch telkens na een ruime zomerperiode wandelen, ineens ga stilvallen omdat het weer me niet zint.

Dat is dan weer een nadeel van sporten zonder abonnement. Er is geen stok achter de deur.

¹ vtm – url: http://nieuws.vtm.be/binnenland/waarom-wandelen-echt-een-sport