Toen het leven nog simpel was, was het daarom nog niet gemakkelijk.
Dat blijkt uit de evolutie van de smeerkazekes.
Luc pakte het driehoekje kaas uit het doosje en vroeg: “weet je nog hoe je vroeger moest prutsen om dat zilverpapiertje daar af te krijgen? Toch een mooie uitvinding dat rode lipje”.
Hij had gelijk. Vroeger hadden de driehoekjes geen rood lipje en was het inderdaad een hele opgave om smeerkaas te eten zonder kaas aan je vingers te krijgen.
Meer nog. De doosjes, waarin die driehoekjes kaas zitten, hebben nu ook een rood trekkoordje. Dat was toen ook niet zo.
Dat is dan ook de reden waarom die koe indertijd zo lachte.
Wij ook.??
Ik probeerde dat altijd zonder scheuren open te krijgen, tevergeefs.
Het was moeilijk maar gezonder. We waren er al gek op maar sinds het rode lipje was het einde zoek. We aten ons ongans aan smeerkaas ☻
Hm … Rode lipjes terug afschaffen?
Neeeeee…
Ik was er dol op, zelfs op het gepruts… ik likte het zilverpapiertje helemaal af. Gelukkig is er nu het lipje want als dame kan ik mij dat niet meer permitteren dat gelik… 😉
Een beetje kind blijven kan geen kwaad.
Inderdaad, stiekem doe ik het nog steeds als ik thuis ben…
HaHA! Ik wist het!
Ha!
Precies waarom ik geen smeerkazekes at 🙂
Dat is wel jammer.
Mooie conclusie!
Inderdaad nu zijn die kaasjes makkelijker te openen, gelukkig maar ?
Vooruitgang zit hem ook in kleine zaken.
De uitvinder van zoiets simpel is nooit gekend 🙁
En dan zijn ze soms nog belangrijker voor iedereen dan de grote uitvindingen.