Zoek
Als je gaat wandelen en in een natuurgebied loopt zie je de borden. Ze zeggen allemaal hetzelfde: “honden zijn toegelaten maar moeten aangelijnd zijn”.
En toch zijn ze dat niet. Als Natuurpunt op zeker ogenblik eens alle honden uit de natuurgebieden zal weren, zal het kot ook weer te klein zijn.
En dan dat eeuwige gezegde: “hij doet niks” en dat ondanks wij tot op heden nog nooit een opmerking maakten. Wij vinden dat dat niet aan ons is om daar even orde op zaken te stellen.
Maar hij doet niks? Dat is pure nonsens. Getuige dat klein stiekem onderkruipsel dat we kruisten. Hij liep netjes naast zijn mens naast ons door maar toen ik -wat een geluk dat ik terug hoor- een stiekem onderkruipersgegrom achter me hoorde en omkeek had ik nog net de tijd om te joepen en mijn linkerbeen wat hoger te heffen dan het rechter. Dat stiekem onderkruipsel knapte nog net zijn tanden in de leegte.
Als ik eraan denk dat één hondenbeet genoeg is om maanden niet te kunnen wandelen, dan krijg ik het zuur van de gedachte alleen.
Zondag was het weer zover. Grote hond draait gezwind het hoekje om, alleen. Hij begint te blaffen. Hij is niet agressief maar bang … van ons. Ik ga een stap dichter en maan hem aan op zijn stappen terug te keren. Dat doet hij niet. Ik weet wel, als er wat gebeurt, Luc niet van de kordate aanpak zal zijn. Eén tegen één, hond!
Ik hoor roepen achter de struiken en ja, ze komen ook het hoekje om. Het waren vriendelijke mensen. Op dat ogenblik, ik niet. Ze excuseerden zich. En ja, normaal doet hij dat niet. Of hij nu normaal of abnormaal reageerde, dat doet er niet toe, hij moest aangelijnd zijn.
Nu ja, die kleine uk die er bij was keek ook al wat angstig naar mijn stuurkijkende voorgevel, zodoende zei ik, iets vriendelijker kijkend, dat het mogelijk te wijten was aan de Deet. Want zie je, net zoals een mens zijn eigen parfum niet ruikt, ruiken wij onze eigen Deet ook niet. Die hond wel.
“Zou het … ?” dacht de man luidop. En toen bedacht de vrouw ook iets. Ze zei: “ik denk dat het de hoeden zijn”, want ja Luc en ik hadden een hoed op: Luc altijd, ik enkel sporadisch tegen de zon. Ze ging verder: “hij deed dat ook tegen de afbeelding van Pater Damiaan”.
Geloven jullie als ik zeg dat geen van ons beiden op Pater Damiaan lijkt? En onze hoeden niet op zijn hoed?
MyriamC
Hahaha, pater Damiaan!! Ik heb ook een gruwelijke hekel aan loslopende honden. Omdat ik vreselijk bang ben van die beesten. Er heeft er ooit eens een (een grote) mij omvergelopen toen ik aan het fietsen was. En zijn baasje had dan nog het lef om te zeggen dat ik niet zo flauw moest doen. Ik had haar wel kunnen wurgen. Is het nu echt zo moeilijk om je aan de regels te houden?
ms
Ik ben niet bang van honden, wel wil ik niet gebeten worden.
Ik houd wel van honden maar ik heb de onze (vroeger) nooit los laten lopen, Nitro (hond van Zoneke) nu ook niet.
Ik snap wel dat dat wel iets heeft, maar anderzijds heeft de sjiek opgeklede medemens daar geen boodschap aan als een losloper, die net even in een plas passeerde, tegen hem opspringt.
Bertie
Misschien dat Damiaan een rol speelt ☻ Uniformen schijnen ook de weerzin van sommige honden te wekken.
Neemt niet weg dat ze hun hun hond aan moeten lijnen.
Loslopende honden wekken juist de weerzin van andere mensen. Ook al is het alleen maar speelsheid, het is irritant als ze achter je aan rennen en dan hebben we het maar niet over het aanhalige tegen-je-op-springen. En het gekef. En de drollen.
Ik houd van honden, niet van sommige baasjes.
ms
Dat laatste zinneke legt precies de vinger op de zere plek.
Omamoetje
Loslopende honden, ik ben er wel bang van: al eens in mijn kuit gehapt, kleine broer in zijn wang en nu hij grote broer is nog altijd een litteken, eens allemaal kwijlplekken van grote St Bernards op een nieuw pak (we stonden klaar voor een trouwfeest) en ik schreef al eens op een blog over die grote Zwitserse die op mij sprong. Ik neem aan dat vrij lopen leuker is voor de hond, die dan ook nog dikwijls ver vooruit loopt zodat de baasjes geen controle meer hebben en zeker geen zicht op wat gebeurd is en natuurlijk is het dan de hond zijn schuld niet, normaal zou die dat nooit nooit doen. Die stomme wandelaars/fietsers die in de weg lopen! (Gelukkig is de hondenpoep al veel verminderd – nog niet helemaal: je moet maar eens met kleine kinderen gaan wandelen die graag in de berm lopen)
ms
Je weet niet wat onbekend is voor een hond. Bij ons mogelijk die hoeden, bij andere misschien wel kinderen.
Een bange hond, zal volgens mij, ook rapper bijten. Men zegt wel: “als hij geen uitweg ziet” maar die van zondag kon gewoon op zijn trippels terugkeren, maar dat deed hij niet.
Kende hij dat gebied? Vond hij dat wij indringers waren?
Bertie
Dat is heel goed mogelijk. Dieren beschouwen bekend gebied als eigen terrein.
ms
Waarmee nog eens bewezen wordt dat je hen nooit “alles” kan aanleren en je weet dus niet hoe hij in onbekende situaties gaat reageren.
Rob Alberts
Bij het uitlaten heb ik de voorkeur aan loslopende honden.
Wel moeten de honden dan goed onder commando zijn.
En mag er geen sprake zijn van rondlopend wild.
Vriendelijke groet,
ms
Goed onder commando zijn ze meestal niet, al beweren de mensen van wel. Over een goed afgerichte hond hoeft de begeleider niets te zeggen, want die bezorgt een ander geen overlast.
Matroos Beek
?gevoel voor humor heb je wel!
Maar van loslopende blaffers ben ik ook niet zot… en ze ruiken blijkbaar meteen mijn schrik.
Rob Alberts
Of loop jij in oude kleding buiten?
Brutale groet,
Matroos Beek
O jij sloeber! Vaak wel… maar ook mijn oude kleding wordt regelmatig gewassen Rob.
Vrolijke groet!
ms
Dat is juist. Dat ruiken ze inderdaad en daar maken ze handig gebruik van.
Maar ik wijk niet, die hond ook niet. Daardoor denk ik dat hij ons voor indringers hield.
Rob Alberts
Instemmende groet,