Het lijkt eigenaardig dat we nu ineens weer open staan voor nieuwe dingen, wij die tevreden waren met het rustige leventje van wandelen, internetten, boek lezen en/of TV kijken.

Het begon allemaal die dag dat Luc die klik maakte. Ineens gingen we dingen doen die we nooit deden en waarvan we ook nooit hadden gedacht dat we er ooit zouden aan beginnen. Nu niet dat we gaan valschermspringen of ballonvaren, oh nee, dat doen er al anderen genoeg. Maar toch, …

Gisteren bedacht ik ineens dat je eigenlijk flexibel moet blijven en dat ging dan helemaal niet over lichaamsoefeningen zodat je op onze leeftijd nog in hurkzit kan gaan zitten.

Maar het ging hem echt of het flexibel blijven tegen oud worden, ook van geest: nieuwe dingen proberen en durven en vooral de drempelvrees voor het onbekende opzijzetten.

Wie weet welke uitdagingen ons pad nog kruisen.