Het viel me maar weer eens op. Ik las een artikel in de krant over een vrouw die haar kinders bij een voetbalclub laat spelen, maar zich ergert aan de frieten in de kantine.
Ze doet dus een oproep want zij vraagt zich af of dat niet crimineel is, want:
Ik stuur mijn kids naar de sportclub om iets aan hun conditie te doen. Niet om hen dikker naar huis te zien komen dan ik hen heb zien vertrekken.
Dus weer hetzelfde: Wat zij niet willen moet verboden worden. Simpel opgelost: verbied zelf aan je kinders om frieten te eten. Maar zelf de boeman zijn is natuurlijk niet wat zij willen.
Eigenlijk dacht ik dat ik dit ooit al geschreven heb, maar ik vind het -weeral- niet terug. Als dat zo is, dan zij het zo.
annaberg
Voor een ‘gezonde’ aanpak moet je niet in een voetbalkantine zijn.
ms
En als je wel wil dat ze gaan voetballen maar niet wil dat ze dat eten dan zeg je gewoon dat ze dat niet mogen doen.
Vorige keer was het iets anders, ook iets dat algemeen werd gedaan maar hij wou dat niet voor zijn kinderen, dus wou hij dat het verboden werd.
Dat vind ik er over. Dat is bang zijn van je nageslacht.
MyriamC
Helemaal met je eens.
ms
Mooi! Want soms denk ik dat ik verkeerd in elkaar steek.
Bertie
Ook ik ben het met je eens. Het is zeuren, wat die moeder doet
ms
“Frieten zijn crimineel” zegt ze. Maar het zijn wel lekkere criminelen.
Wij aten geen frieten meer van voor de vakantie en nu rond de feesten aten we er drie keer. Zijn wij nu ten dode opgeschreven?
Als die jongeren elke keer friet gaan eten, dan zou ik er -persoonlijk- een stokje voor steken, maar om iemand anders een mogelijk driemaandelijkse portie friet te verbieden …
Bertie
Het is een makkelijke manier met een drieledig doel:zelf niets hoeven ondernemen, in de belangstelling staan, interessant/ontwikkeld/pedagogisch overkomen.
ms
Als dat zo de bedoeling zou zijn, is het wel echt uitgekookt.
Bertie
Misschien oordeel ik te hard.
ms
Misschien ben ik nog altijd te naïef.
Matroos Beek
Altijd wat met sommige mensen… toen wij klein waren verkocht met in de kantine bifiworsten, chocolade en chips. Niemand heeft er ooit over geklaagd. We waren best blij geweest met frieten. Maar voor al deze dingen kregen wij toch geen geld. Mijn moeder zei: frieten eten we thuis en van snoepen word je ziek. Zo simpel was het. Maar de kantine aanklagen… dat was nooit in een mens opgekomen destijds. Tegenwoordig wordt er nogal wat geklaagd over alles en nog wat.
ms
Wij kwamen niet in de voetbalkantine noch in een andere. Maar inderdaad bifiworsten, chocolade en chips waren de ideale snack als je ergens iets ging drinken en de glazen elkaar te snel opvolgden, dan nam ik ook wel een bifi. Beter dan het alternatief.
In die tijd was dat nog niet zo uit den boze om eens iets te eten dat niet op het lijstje van de voedingsexperten stond.
Matroos Beek
Ik had vier broers die voetbalden… zodoende kwam ik er weleens…
ms
Geen voetballers bij ons, mijn broers speelden muziek.
Matroos Beek
Dat ook… ze waren nogal bezig…? Toen waren er nog geen smartphones of tablets…
ms
Wij gingen naar de chiro en de scouts (niet tegelijkertijd maar in die volgorde).
Luc
TIP voor Annemie.
ms
Suskeblogt
Ik drink geen alcohol om persoonlijke redenen, maar moet daarom alle alcoholgebruik verboden worden ? Nee toch ?
Die dame moet haar kinderen maar verbieden frieten te eten als ze vindt dat die daar dik van worden. Er zijn ook kinderen die niet dik worden van frieten. En wat met de cola ?
ms
Inderdaad. En wij moeten om de x-aantal jaar naar het stemhokje om mensen te kiezen die dingen gaan verbieden. Zodoende moet een gewone burger geen wetsvoorstellen gaan indienen … oh! pardon: oproepen tot …
Zij
Dat dacht ik nu toch ook. :-/
ms
Als ik -of jij- beslis dat mijn kinderen -die nu wel volwassen zijn- een portie friet verdienen na een gespeelde match -al hebben ze nooit gevoetbald- wat gaat een ander zich daar dan mee bemoeien?
elsjeveth
En verbieden, dat maakt het stiekem eten van frietjes steeds spannender. Bovendien hele volkstammen zijn er groot meegegroeid met die frietjes nietwaar.
ms
Inderdaad. Verbiedt het en het wordt populair.
Wij aten thuis één keer per week zelfgemaakte frieten. Eens getrouwd konden ze al eens van het frietkot komen. Zolang het niet overmatig wordt, is er volgens mij geen al te groot probleem, al maken wij ze nu in de oven.