Ze is niet van goud, ze is niet van zilver. Ze is ook niet van staal.
Waarschijnlijk is ze gewoon van ander materiaal, één of lichter metaal.
Per toeval rolde voorgaande uit mijn toetsenbord, het was niet zo bedoeld en even dacht ik er op voort te rijmen, maar neen, toch maar liever niet.
In elk geval vond ik ze niet meer. En ondanks al het voorgaande is ze voor mij toch wel belangrijk. Ze gaat mee wandelen, mijn sleutels zitten in mijn zak maar hangen wel vast aan de ketting.
En nu ineens moest ik ze gaan zoeken. Waar had ik ze gestopt, die laatste keer voor we stilvielen? Vroeger zat ze altijd in mijn laptoptas, maar een wandelketting hoort toch meer bij een wandelrugzak. Waarom zat ze dan niet in de wandelrugzak?
We hebben in alle mogelijke tassen en zakken gezocht en telkens gedacht: “maar dat kan toch niet”.
Gewoon omdat het niet kon, heb ik de rugzak voor de derde keer nagekeken en toen vond ik ze, op de meest logische plaats.
Dan denk je pas: “maar dat kan toch niet”.
Er over gekeken? Dat vind ik niet erg geloofwaardig. Maar het alternatief … Kulleprul … is nog veel ongeloofwaardiger.
Ze stond zelfs al met een foto op het blog, in een postje waar ik het had over verspilde tijd.
Het bewijs is geleverd.
Bertie
Het kan dus wèl, drie keer kijken en het op de gewone plak terugvinden.
Ik herken het 🙂
ms
Heb je ook een spook in huis? Want anders kan het echt wel.
?
Bertie
Wie weet. ☻ Ik ga er van uit dat ik over zoekgeraakte vorwerpen heen kijk.
Maar ik denk ook vaak: onbegrijpelijk.
ms
Wij hebben dat fenomeen dus “Kulleprul” genoemd. Ik vind dat beter dan te denken dat je gek wordt of boos te worden.
Er zijn echt onbegrijpelijke zaken. Zoals we ooit een voetafdruk op het plafond hadden. Leg dat maar eens uit.
Bertie
Neeeee… dan denk je aan een grap.
ms
Maar wie? We wonen hier met twee, we waren samen weg. Toen we thuis kwamen stond die afdruk er.
In de beginperiode hier gebeurden er wel meer rare dingen in huis.
Bertie
De enige logische verklaring is dat iemand een sleutel had, in spoken, geesten en dolende zielen geloof ik niet.
ms
Suskeblogt
Zo ben ik een tijdje terug mijn sleutelbos kwijt geraakt. Overal zoeken, nergens te vinden totdat ik eens op de meest logische plaats terugkeek. Jawel, gevonden !
ms
Ik denk dat ik dat gelezen heb op je blog. Rare situaties toch allemaal.
JasMien
Gelukkig heb je ze gevonden! Driemaal (kijken) is scheepsrecht he 🙂
ms
Het was niet alleen maar kijken, het was ook nog tasten, op de koop toe.
JasMien
Gevonden is gevonden! HA!
ms
?
Matroos Beek
Zelfs met grote dingen overkomt het me. Ik leg de dingen vaak onbewust op een andere plek.
ms
Het probleem begint hier als ik bewust iets van plaats verander: omdat het logischer lijkt. Maar die ketting is zo goed als dagelijks in gebruik, alleen de voorbije winter dus niet.
Het rare is dat ze zat waar ik wist dat ze zat en dat ik ze toch niet vond.
Matroos Beek
Je keek erover. Dat heb ik ook vaak.
elsjeveth
Heel herkenbaar. Waar is mijn zonnebril…op je neus schat