Ze is niet van goud, ze is niet van zilver. Ze is ook niet van staal.
Waarschijnlijk is ze gewoon van ander materiaal, één of lichter metaal.

Per toeval rolde voorgaande uit mijn toetsenbord, het was niet zo bedoeld en even dacht ik er op voort te rijmen, maar neen, toch maar liever niet.

In elk geval vond ik ze niet meer. En ondanks al het voorgaande is ze voor mij toch wel belangrijk. Ze gaat mee wandelen, mijn sleutels zitten in mijn zak maar hangen wel vast aan de ketting.

En nu ineens moest ik ze gaan zoeken. Waar had ik ze gestopt, die laatste keer voor we stilvielen? Vroeger zat ze altijd in mijn laptoptas, maar een wandelketting hoort toch meer bij een wandelrugzak. Waarom zat ze dan niet in de wandelrugzak?

We hebben in alle mogelijke tassen en zakken gezocht en telkens gedacht: “maar dat kan toch niet”.

Gewoon omdat het niet kon, heb ik de rugzak voor de derde keer nagekeken en toen vond ik ze, op de meest logische plaats.

Dan denk je pas: “maar dat kan toch niet”.

Er over gekeken? Dat vind ik niet erg geloofwaardig. Maar het alternatief … Kulleprul … is nog veel ongeloofwaardiger.

Ze stond zelfs al met een foto op het blog, in een postje waar ik het had over verspilde tijd.

Het bewijs is geleverd.