Het is zover: de dag der dagen, de dag die een einde gaat maken aan straatvervuiling en verspilling van geld, papier en inkt.

In België hebben we geen stemrecht. In België hebben we opkomstplicht. En dan blijkt dat buitenlanders soms niet snappen waarom ik toch zo tegen die verkiezingen ben. Dat is niet moeilijk.

Een recht verliest zijn waarde als het een plicht wordt.

Deze plicht valt voor ons altijd op een zondag, terwijl in minstens één van onze buurlanden het stemmen aanlokkelijker gemaakt is door het tussen de werkuren te laten plaatsvinden.

Door ons systeem van coalitievorming kan het zijn dat winnaars verliezers worden en omgekeerd en dat zodoende iets, wat door de meerderheid werd gekozen, niet tot stand komt of omgekeerd, dat iets wat verworpen wordt, toch wordt doorgedrukt.

Eigenlijk voelt dit hele systeem -voor mij dan toch- aan als een mallemolen waarbij de indirecte democratie eigenlijk niet democratisch meer is, maar wel de indruk moet wekken dat ze het wél is.

En dan lezen we dat

Slimme burgers weten dat de opkomstplicht fake is¹.

De ervaring van deze -dus niet zo slimme- burger is wel dat er velen niet meer gaan stemmen, maar dat als deze -niet zo slimme- burger het zou wagen, er ineens wél boetes zouden uitgeschreven worden.

Zodoende gaan we zeker het zekere voor het onzekere nemen en gààn.

¹ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/10/09/opinie-bart-maddens-stemplicht/