Vorig jaar, Sunparks Mol in de herfst. Het beviel ons zozeer dat we besloten dat een herfstvakantie geen slecht idee was en we boekten, jawel terwijl we nog in Mol waren, een midweek bij Center Parcs Eifel. Want zeg nu zelf, in de Eifel heeft de herfst toch nog dat ietsje meer.

De intrede in ons huisje was eerder in mineur. Zo klein hadden we het nog nooit gehad. Ze vermeldden wel een woonplaats en een slaapkamer maar er stond niet bij dat die zich in één ruimte bevonden.

Het bed was ruim. Te ruim. Want ons hoeslaken, dat we steeds meenemen om van twee eenpersoonsbedden een tweepersoonsbed te maken, was te klein. Luc keek beteuterd, maar bedacht dat, gezien de periode van het jaar toch ergens hier of daar een hoeslaken in de aanbieding moest staan. Gelukkig had ik, Luc kennende, het adres van de dichtstbijzijnde Lidl genoteerd. Voor wie het nog niet weet: Luc wil altijd weten waar hij de dichtstbijzijnde supermarkt kan vinden, voor geval van nood. In dit geval had hij goed gedacht. In de Lidl vonden we -gelukkig maar- een fleece exemplaar van de juiste maat.

Nog meer gelukkig was dat we ons groot dekbed mee hadden, niet dat van de set die we gewoonlijk meenemen, maar het warme met de fleece dekbedovertrek. Het andere was ook te klein geweest.

Ja kijk, als wij naar Sunparks of Center Parcs gaan is dat altijd al een halve verhuis. Zo nemen we behalve het eigen beddengoed, ook onze eigen mokken mee. Die kopjes van hen zijn maar een vingerhoed groot en men kent mijn voorkeur voor hele kuipen al wel, denk ik.

Ik kan beter een vergelijkende foto van die zjatten zetten, die zijn kleiner -en vertellen meer- dan dat hoeslaken.

De volgende ochtend kregen we te maken met het volgende probleem. Ik had mijn wandelshort niet bij -wel twee wandelbroeken- maar bovendien ook geen wandelshirt met korte mouwen. En het weer was effenaf schitterend. Ook dat raakte opgelost. Ik heb een shirt van Luc aangetrokken.

Soms staat dat wel erg los en vlot, zo een shirt dat niet echt past. Dat was hier niet het geval. Het ding was gewoon veel te groot. Maar ach, veel wandelaars hebben we toch niet ontmoet en die die we wel ontmoetten kenden ons toch niet.

Of de eekhoorn die ons eerst een hele poos bespiedde uiteindelijk het hazeneekhoornpad koos dat deed om zijn vestimentair ongenoegen uit te drukken, daar hebben we het raden naar.

We boekten ook alweer voor volgend jaar, jaja, ondanks dat kleine huisje … dat ons uiteindelijk toch beviel. Deze keer heb ik wel gewacht om te boeken tot we thuis waren.