Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Een kartonnen worst

Ze kunnen zeggen wat ze willen1, maar volgens mij smaken ze wel naar karton.

Ooit was een curryworst -zoals ze hier beter gekend zijn- zowat de eerste snack die ik bij een pak friet gegeten heb.

In die tijd vond ik ze nog lekker, maar naarmate de jaren vergingen, vond ik ze steeds smakelozer worden en dat verergerde maar tot ik op ze uiteindelijk als karton bestempelde. Ik at ze niet meer, al de rest ook niet. En sedert enkele jaren eet ik zelfs geen friet meer van een frietkot.

Is dat filmpje nu echt overtuigend? Of is het ook weer een verstoken vorm van publiciteit?

1 Het Nieuwsblad

Previous

De mix

Next

Nog maar eens …

16 Comments

  1. Ze voelen als karton en smaken naar hetzelfde.

  2. Dus in de kadaverstaaf zit separatorenvlees. Smakelijk ziet het er niet uit… ?

    • ms

      Ik heb de laatste tijd nogal serieus mijn bedenkingen bij alles wat gemalen en gevuld moet worden.

      Wat draaien ze daar allemaal niet tussen?

  3. Waar of niet?
    Ik ga er van uit dat er contrôle op is door de Vleeswarenautoriteit.
    Bij mijn weten is dit waar, zowel Willem Wever als Wikipedia geven uitsluitsel.

    Zelf lust ik ze wel, ik beschouw ze als smac, luncheonmeat of slechte boterhamworst. Kruiden moeten er smaak aan geven.

    • ms

      Eerlijk? Ik vertrouw die controles ook al niet meer. Als je leest over vlees in de verpakking dat niet conform is met het etiket?

      Oei, smac, luncheon meat heb ik moeten opzoeken. Ik ken het dus niet en denk niet dat ik het wil kennen.

      Dat is zoiets als corned beef. Dat kocht mijn moeder soms. En omdat wij dat niet kregen had ik er zin in. Eens getrouwd heb ik het een keer of twee gekocht. Daarna ook niet meer.

  4. Ik heb nog nooit een curryworst gegeten. Ik vind al die gepresste dingen er zo onsmakelijk uitzien. Frietjes van de frituur daarentegen lust ik wel, al zijn er tegenwoordig nog weinig echt goeie frituren te vinden.

    • ms

      Het moet zo in de late jaren ’70 geweest zijn dat ik ze uitprobeerde. Na verloop van tijd gingen ze tegensteken en hield ik het voor bekeken. Ik heb er later nog wel eens van gegeten, maar dat was dan een uitzondering.

      Met frieten van het frietkot moet ik oppassen. Of ze zijn niet meer wat ze waren, of mijn maag is niet meer wat ze was. Vroeger blokkeerde ze en ik wist niet waarom. Nu blokkeert ze niet, maar ik weet wél waarop ze moeilijk zal gaan doen.

      Frieten van het ene frietkot zijn inderdaad niet de frieten van het andere, maar waarom zou ik risico’s nemen als de frieten van thuis (airfryer) helemaal geen last verkopen.

  5. Haha, ik hoorde het van mijn wederhelft. Hier noemen we dat een frikandel en toevallig afgelopen weekend nog een paar mini-frikandelletjes gegeten. Lekker hoor, zeker de frikandel speciaal. Maar ik snack nauwelijks: we bakken onze eigen verse frites en dat smaakt 1000x lekkerder dan uit een frietkot.

    • ms

      Een bitterbal zou ik misschien nog eens wagen, maar dan ook weer die uit de airfryer en dan nog enkel en alleen op een keer als Amke en Ella er zijn (ze zijn te groot verpakt voor twee personen).

  6. Het is allemaal machinaal bereid vlees en smaakt allemaal eender.
    Ik eet er zo weinig mogelijk van.

  7. elsje

    In een ver, ver verleden 🙂 curryworst eten tijdens de kermiskoers in een vlaams dorp. Dat was nog eens een feest. Frisse pint erbij, goed gezelschap. Och wat een nostalgie. Spijtig dat die eenvoud en kwaliteit van leven langzaam aan verloren raakt.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén