Zoek
Twee weken na Sloef’s dood zijn we nog steeds niet gewend dat:
- we niet meer consciëntieus alle deuren achter onze hielen moeten sluiten, als we willen vermijden dat we het hele huis moeten afzoeken naar maar weer een schuilplaats;
- alle vensters -overloop incluis- op de kiepstand kunnen zonder risico;
- we op de trap niet meer moeten uitkijken om niet te strompelen over de -net voor je voeten lopende- kat;
- geen pets op ons hoofd meer moeten verwachten als we naar boven gaan;
- er bij thuiskomst geen ontvangstcomité op ons zit te wachten op de derde trede;
- we ’s morgens als eerste kunnen ontbijten;
- het kattenkussen uitkloppen geen nut meer heeft;
- de kerstboom geen klimparadijs meer blijkt te zijn;
- …
Het leven is er twee weken geleden een beetje ingewikkelder op geworden.
Bertie
Wat erg voor jullie. Dit lees ik nu pas. (in die week was ik ziek).
Het gemis is groot en je zult er nog wel een poosje over doen voor het helemaal gewend is.
Ik leef mee, weet wat het is.
ms
Gewoon de deur naar de gang openmaken doet al raar. Zo gewend dat hij dan of binnen of buiten wou.
Matroos Beek
Gemis…
ms
Overal waar je komt in huis …
francky spruytte
Ik begrijp het. Heb het ook meegemaakt. We missen Rakker nog iedere dag na 2 jaar ondanks de twee overige katten die er nog zijn.
ms
Ze hebben elk hun eigen karakter.
elsje
Herkenbaar. Onze Dexter is al meer dan een jaar naar de hondenhemel en nog steeds betrap ik me erop tegen hem te babbelen als ik aan het koken ben.
Zonder al te sentimenteel te willen doen, het is nog steeds een groot gemis !
Sterkte
ms
Dat kan ik best geloven.
En aangezien ik al de helft van mijn leven een kat heb gehad, vrees ik ook dat het lang zal duren eer het slijt.