Zoek
Het is weer een uitdaging, een kwestie van willen, laten zien wie de baas is, …
Het zit zo: jaren geleden hadden wij een verslaving … Inderdaad: “we”. Zowel Luc als ik hebben jaren geleden een verslaving gehad dat het geen nam had. Dat waren de eerste jaren na onze respectievelijke scheidingen. Stress, zenuwen, gedoe, getouwtrek, … en alle ongenaamheden die er bij kwamen kijken maakten ons afhankelijk van onze fles … cola.
We dronken niets anders: bij het ontbijt, bij het noeneten, tussendoor, ’s avonds …
Na jaren, als de zaken kalmeerden schakelden we over naar een meer gangbare gewoonte en kwam de koffie terug, het water -bruis voor hem, plat voor mij- en waren we blij dat we van die vervelende cola af waren.
Maar er staat wél altijd cola in huis, want bij bepaalde soorten stresshoofdpijn of zenuwen op de maag is cola echt het enige dat helpt. En daar schuilt het gevaar. Want als dat eenmalig is, is het geen probleem, maar bij een situatie die wat op de maag blijft liggen of in je hoofd gaat woelen …
Zo hadden we ook weer na het eindigen bij de evenement een poosje aan de cola gezeten, zij het niet meer zo ernstig als jaren geleden. Koffie en water dronken we nog wel, maar ’s avonds ohlala! Ook dit bleef niet duren.
Eind april, op een avond, zei ik: “Ik kan het niet helpen, ik neem een cola”. De oorzaak herinner ik me niet eens meer. De cola ging mee op vakantie. En nu na twee maanden vind ik dat het uit moet zijn.
Niet alleen omdat het een zware last op de Colruytfactuur is, maar ook omdat het niet zo gezond is -wat haat ik die term omdat iedereen er mee staat te wapperen- maar dan vooral voor de dingen die we zélf ondervinden die oorzakelijk met de cola te maken hebben.
Een echte verslaving moet wel een verduveld vasthoudend ding zijn, de onze is vervelend en dan denk ik soms: “Godzijdank is het maar cola”.
Anna berg
Zou ik ook denken, denk ik. ?
ms
Het rare is dan wel dat we er maanden en maanden niet naar talen om dan ineens … poef!
jasmien
Ach, als je het nu houdt bij 1 blikje Cola per dag? Misschien kan je het nog delen met Luc? Das toch te doen he, niet?
ms
Neen! Dat kan niet. Het stopt niet bij één
blikjeflesje. Eentje in de namiddag, eentje bij het avondeten, eentje ’s avonds.Er is maar één middel. Drastisch ingrijpen.
Gewoon in voorraad hebben en hopen dat de volgende keer stresshoofdpijn of zenuwen op de maag wegblijven. Gelukkig is dat al dat al sterk verminderd door de tragere manier waarop we nu leven.
Matroos Beek
Het is inderdaad maar cola, het kan altijd erger… Tenzij je er dagelijks en teveel van drinkt. Een kennis van ons had erge angstaanvallen en werd behandeld voor psychische problemen met zware medicatie. Het was echt erg. Na twee jaar en weinig beterschap, kwam een dokter er achter dat ze toch wel héél veel cola dronk: iedere dag twee tot drie liter. Met het stoppen van de cola bleven haar angsten en onzekerheden weg. Ze is nu weer helemaal in topvorm zonder medicatie. Zij had pas een colaverslaving. De angsten kwamen door het teveel aan opwekkende stoffen en suiker.
ms
Wij dronken er jaren geleden ook zoveel van, maar het was wel light.
En het ís niet goed enkel dan voor de bestrijding van die paar problemen.
Er zijn wel meer mensen die er aan verslaafd zijn, maar die zien het zo niet of ze lachen het weg.
Het enige wat wij moeten vermijden is dat we, nadat we er baat bij hadden, het blijven drinken. Je hoort het dan wel niet, maar je lijf zegt wél: “Ik wil cola”.
Voorlopig is het -gelukkig maar- weeral voorbij.
francky spruytte
Ik ben al een aantal maanden bezig met suiker af te bouwen. Water in de plaats van cola en limonades. Ook andere voedingswaren met suiker in laat ik beetje bij beetje achterwege. In de plaats daarvan eet ik meer fruit. Daar zitten ook suikers in en daar voel ik me beter bij.
ms
Ik at/dronk eigenlijk altijd al zo weinig mogelijk suiker.
De cola is zero. Maar daar zitten dan wel de andere -niet zo goede- bestanddelen wel nog in.
Bertie
Wat doet een teveel aan cola precies met je lichaam?
ms
Het begint met het gevoel of je steeds meer van het goedje nodig hebt. Verslavend dus.
Dan zijn er dingen waarvan ik niet weet of ze echt met cola of met ouder worden te maken hebben. Maar als ik de reactie van Matroos Beek lees kan het wel aan de cola liggen. Ik ben namelijk voorzichtiger geworden, t.t.z. té voorzichtig volgens mijn eigen gevoel.
En dan heb je het probleem van de nachtelijke badkamerbezoeken. Dat hoeft niet als ik geen cola drink. Gedurende de dag doet dat zich ook wel voor in die mate dat ik, als ik ergens ben, éérst moet weten waar de wc is, zelfs nog vóór ik er ene nodig heb.
Vergetelheid heb ik ook lang aan de cola geweten, maar daar ben ik nu niet echt zeker van. Van verstrooidheid ook niet.
Marry
Te veel is nooit goed he.
Er is ook cola zonder suiker die ook geen cafeïne bevat. Coca Cola Zero Sugar No Cafeïne heet het. Wat er wel in zit? “Plantaardige extracten”. Die geven wel die typische cola-smaak denk ik, dus het zal bedrijfsgeheim zijn. Dan weet je nog niets. Nog een geluk dat de cocaïne waar dit apothekersdrankje oorspronkelijk mee begon er niet meer in zit. Dat is pas verslavend.
Ik weet niet wat je maagproblemen zijn, wel dat je huisarts er niets aan wil doen, zo schreef je. Mocht het om brandend maagzuur of zure oprispingen gaan: Kruidvat verkoopt Nexium.
O ja, ik heb net zo’n glas cola op. Was lekker.
ms
Ik kom er momenteel niet aan. De twee flesjes staan er en blijven staan. Volgende week brengen we terug een pak van acht mee om in reserve te hebben.
Maagproblemen waren vroeger van die aard dat die maag om welke reden dan ook blokkeerde. Het kwam door ui en aanverwanten te eten, na vermoeidheid of zenuwachtige dagen, maandstonden, of gewoon omdat ze der zin in had.
Zo iets voor mijn scheiding kreeg ik te maken met échte pijn, er werd een gastroscopie gedaan. Ik had een ontsteking bij de aanzet tussen maag en slokdarm en daarvoor moest ik medicijnen nemen waarvoor ik toelating van het ziekenfonds nodig had. Toen die periode voorbij was moest ik die opnieuw aanvragen, maar toen liep er iets mis. Die voorschriften waren maandelijks en omdat die blijkbaar niet op de juiste volgorde zaten wilde de apotheker me die medicijnen niet meer meegeven. Ze noemde dat “gesjoemel”. Toen bleek echter dat die pijn weg was en ik liet het zo.
Een dikke tien jaar later kwam dat terug en stuurde de dokter me de bomen in. Ik at niet meer wat ik had gegeten de dag voordat ik een pijnaanval kreeg. Dat was op het laatste bijna niets meer. En toch werden die crisissen frequenter.
De evenementen vielen weg, de pijn bleef tot ik las over honing en kaneel. Sedertdien neem ik elke dag honing ’s morgens en eet af en toe al eens terug salami of kaas of de dingen die ik een paar jaar geleden afschreef.
Ik denk dus dat alles nu wel snor zit.
Alleen blijft er dus kans dat er eens iets op mijn maag ligt (letterlijk dan) of het opzetten van een lichte hoofdpijn. Maar dat zijn dingen die iedereen wel eens heeft.
Dan drink ik cola. Dat vind ik dan beter dan pijnstillers. Meestal is dat beperkt tot enkel en alleen die ene avond. Maar soms kan het blijven hangen en beslis ik pas na twee maanden dat het genoeg geweest is.
Marry
Dank voor je uitgebreide uitleg. Fijn dat het nu zo goed gaat. En wat knap dat je van de noodvoorraad kunt af blijven.
elsje
Cola verslaving dan valt het nog mee. Koffie koffie koffie is voor mij een zonde moment. De dag zonder koffie, no way dat gaat niet gebeuren.
Overigens ‘noeneten’ wat een leuk woord, kende ik niet.
ms
Ik drink ook veel koffie maar noem het geen verslaving. Als ik thuis ben drink ik zeker 4à5 grote zjatten in de voormiddag. Maar ik neem geen thermos mee voor onderweg.
Als ik aan de cola ben neem ik wél flesjes cola mee.