Zoek
Anderhalf jaar! Ik kan er niet om lachen.
Waar heb ik het over? Wel over de polsband/het armbanduurwerk dat ik twee jaar geleden bij de aanschaf van mijn nieuwe telefoon kreeg.
Een tiental dagen geleden had ik ineens twee stukken in mijn hand. Ik weet niet waar het aan ligt. Aan mijn vermagerde polsomtrek? Feit is dat de ene kant van het bandje er af is. “Dat is ook snel voor een duur horloge” gaf Luc als commentaar.
En waar ik anderhalf jaar geleden niet goed wist of ik het ding wel zou gebruiken vind ik het nu een groot gemis. Het was een gemakkelijk zittend uurwerk dat ook nog mijn stappen telde. Het systeem is, op zich, niet kapot maar zonder bandje kan ik evengoed op mijn telefoon zelf kijken, daar zit ook een klok én een stappenteller op.
Twee mogelijkheden: ik bestel een vervangbandje maar dat vasthechtsysteem ziet er op foto helemaal anders uit dat dat wat ik nu heb. Of … toeval of geen toeval … bij Aldi komen ze morgen in de aanbieding. Alleen moet die batterij wekelijks opgeladen worden.
Eventuele mogelijkheid drie: ik negeer het gemis en wen er aan om polsbandloos door het leven te stappen … maar die telefoon telt niet alle stappen die ik zet. Dat is niet zijn schuld, maar de mijne, want meestal loop ik niet met de telefoon op zak. Thuis ligt hij hier ergens en als we weggaan zit hij in de sjakosj.
Bovendien vind ik het enerverend om telkens die telefoon uit die sjakosj te halen als ik buitenshuis de klok wil zien.
Vervelend toch, die zware dilemma’s waar je zo mee te maken kan krijgen.
Matroos Beek
Ik ga polsbandhorlogeloos door het leven. Ik raad de tijd. Ik kan het ook aanraden. Je leeft meer tijdloos. Als ik het zeker wil weten hoe laat het is, kijk ik op mijn smartphone of hangt er wel ergens een klok.
Ik vind het al erg genoeg dat ik op de dagen dat ik buitenhuis werk met de klok moet leven, maar ook dan draag ik geen horloge. Heb er trouwens ook geen polsen voor. Zo’n ding draait bij mij scheef. Altijd.
ms
Toen we de evenementen deden had ik ook helemaal geen horloge nodig. Toen kon ik de tijd ook raden.
Hier thuis is het eigenlijk ook niet nodig al hangt/staat er niet overal een klok. Maar de tijd wordt wel vermeld op allerlei toestellen zoals vaste telefoon, laptop, … tot zelfs op de keukenweegschaal toe.
Ik ben die polsband beginnen gebruiken voor de stappenteller, die had ik wel altijd gewild, ook op de evenementen. Daar was bewegen helemaal geen probleem, daar liepen we wel meer dan 10km per dag. Maar zeker heb ik het dus nooit écht geweten.
Daarna was die stappenteller wél nuttig omdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk te veel stilzat/zit. Motivatie dus.
Sedert hij niet meer draagbaar is doe ik dat met de telefoon, maar die ligt -zoals gezegd- meer naast de laptop dan dat hij in mijn zak zit.
Er zijn weinig dagen dat ik aan het beoogde aantal stappen kom. En daar moet wel wat aan gebeuren.
Anna berg
Sinds kort een uurwerk/stappenteller. Fijn ding maar met ongeveer hetzelfde bandje …
ms
Het ellendige is dat Luc, omdat ik er zo content van was, dezelfde kocht.
Momenteel opteer ik ervoor om te proberen om het zélf te repareren.
Dat gat van het vijsje is uitgeloterd. Of ik zo een klein rondelleke ga vinden weet ik niet, maar ik had al gedacht om eens een gat te boren in een pailletje (dat waarschijnlijk ook niet sterk genoeg gaat zijn).
Matroos Beek
Dat ken ik, ik kom er ook vaak niet aan, maar loop dan ook meestal niet met de smartphone met stappenteller op zak…
ms
Dat is nu dus het probleem: ik ook niet.
Maar ik weet zo ook wel dat ik te veel zit.
francky spruytte
We worden rap afhankelijk van die dingen.
Een polshorloge draag ik niet. Daar sluit ik me aan bij de matroos.
ms
Tijdens het werken op de evenementen vroeger was het eerder gevaarlijk om een polshorloge of armband te dragen. Het was ook niet nodig.
Maar die gsm een ganse dag in mijn zak is ook niet dat, vrees ik.
Ik weet niet wat ik er mee ga doen.
Vlinder
Ik heb ook zo’n soort horloge maar dan van een ander merk. Je gaat er inderdaad aan wennen en is een gemis als je ‘m niet meer hebt. Mijn polsbandje is ook al stuk gegaan. Dat gaat nu eenmaal met die dingen. Ik raad je overigens wel aan om er eentje te kopen van een merk. Ik heb slechte ervaringen met bandjes van een ander of naamloos merk.
ms
Deze is/was van een merk. En als je hem moet kopen kwam hij relatief duur uit, maar om dan de bandjes met zulk een prulsysteem te bevestigen getuigt niet echt van topkwaliteit.
Het besluit is genomen: óf ik kan hem repareren óf er komt -voorlopig- geen andere.
elsje
Laat me je helpen met deze keuzestress. Stap naar de Aldi en schaf een bandje aan. Stap weer terug en zorg ervoor dat je je telefoon bij je hebt. Een win-win situatie. Je stappen geteld, een nieuw bandje voor een redelijke prijs en een bezoekje aan de Aldi.
🙂 succes
het zijn de luxeproblemen waardoor het leven soms lastig wordt.
ms
Het enige probleem dat ik zie is dat ik niet mee wil lopen in een wegwerpmaatschappij waarin men blijkbaar zelfs geen kwalitatieve duurzame dingen meer kan maken.
Bertie
Maar we leven nu eenmaal in zo’n maatschappij. ☻
In het dorp heeft de seniorenhobbyclub een extra service, je kunt er kapotte artikelen laten maken. Je hoeft alleen nieuwe onderdelen te betalen en een klein extraatje.
Ze bekijken eerst of het nog te repareren is.
Een betere oplossing.
ms
Af en toe heb je hier bij ons ook reparatiewinkels. Die zag ik al wel meer, maar die zijn er niet constant. Enkel op bepaalde dagen.
Bertie
Maar we wonen nu eenmaal in zo’n maatschappij…
ms
Daarom moeten we nog niet alles als normaal accepteren.
Ik ben denkelijk ergens ten achter gebleven.
Bertie
Nee… ??