Na ons ochtendbezoek aan de Soteska Vintgar zei ik in een zotte opwelling: “Laat ons deze namiddag maar eens een Pletna1 nemen”.
En als er nu iets is dat we echt bekeken als voor rasechte toeristen, dan waren het toch die Pletna’s wel zeker. Maar, zoals gezegd, de kloof was enorm meegevallen en de dag was nog maar half en tegen 4 uur zat er een bui aan te komen. En dan is het voordeel van die Pletna wel dat hij een huif heeft.
Een pletna biedt plaats aan 20 personen en wordt gevaren door één roeier. Bodybuilders waren dat, je zou er echt geen ruzie mee willen.
Die overtocht werd duurder dan de kloof. En dat was nog niet alles.
Eens op het eiland had je 40 minuten alvorens je vaarmiddel terug vertrok. En dat was nog niet alles.
Als je op dat eiland de binnenkant van het kerkje wou zien, mocht je nog eens betalen.
In dat kerkje was echter niet veel meer te zien dan de foto’s die je op internet vindt én het klokkezeel voor de wishing bell. Daarom hing die klok daar met hele uren te rammelen.
Ik heb aan dat klokkezeel getrokken en gesnokt en gebeuld -was dat zwaar zeg- en van errezze ben ik vergeten om iets te wensen.
Gelukkig waren er maar een tiental getuigen van mijn klokkeluiderscapaciteiten. Ergerlijk is wel dat zij nu wél wisten dat je daar serieus moest gaan aanhangen.
Vanuit de toren ernaast, inbegrepen in de kerkprijs, zou je de klok in de kerktoren moeten zien. Dat werd dus zoeken waar de klepel hing.
De meeste eilandbezoekers echter gingen daar in de naastgelegen horeca wat bestellen en wat zitten gapen.
Dat vond ik nu toch té zot voor woorden. Ze betalen een dure Pletna en gaan in de horeca zitten. Wij waren toch nog maar halve toeristen, als je het zo beziet.
Kort gezegd, dat tripje was zijn geld niet waard. Of eigenlijk wel, omdat we daardoor nu wisten dat het zijn geld niet waard was. Anders zou het -weeral- een open vraag gebleven zijn.
Maar ge moogt gerust zijn, het is nog niet zo heel erg gesteld … het treintje hebben we niet genomen.
Meer foto’s
en
Filmke van Luc
1 Pletna
Anna berg
We hebben weer wat bijgeleerd. Wel een leuk woord, pletna .
ms
Ik kende het ook niet, maar het verwonderde me niet echt. Slovenië grenst aan Italië en pletna’s zijn gondels en gondels vind je in Italië.
Het verwonderde me ook niet dat er zo veel pizzeria’s waren in Bled.
Bertie
Het zal best mooi geweest zijn, aan de beelden te zien maar je moet wel geduld hebben .
Na een Moezeltocht en een op de Maas (thuis) had ik genoeg van boottochtjes.
Je bent zo afhankelijk, zit maar te zitten, alles gaat langzaam, het schiet niet op.
Alleen de grote sluizen vond ik prachtig.
ms
Het probleem met het eilandje in Bled is dat je er zonder boot niet opgeraakt. Je kan wel roeibootjes huren ook, maar dan moet je wel zelf roeien.
Dat langzaamaan viel nog mee. We zaten met Duitsers en Engelstaligen op de boot maar ook met twee Russen en met die twee laatsten hebben we wel een aardig babbeltje gedaan al kenden ze maar enkele woorden Engels.
Luc
Eerst had ik geen zin om te gaan.
Er moesten 20 mensen aan boord zijn voor vertrek.
Het had wat voeten in de aarde, wie vaart mee, wie niet, wie zet de eerste stap.
Toen wij inscheepten, als eersten, ging het snel.
In totaal zal het hele gebeuren een 2 uurtjes geweest zijn.
Klap op de
vuurpijlroeispaan was. Toen we op het eiland aankwamen zagen we een Engels koppel die, na lang twijfelen besloten om het niet te doen, wel van een ander vertrekpunt de boot genomen hadden.francky spruytte
Jammer dat het tegenviel. Nu weet je hoe het daar zit.
ms
Tegenvallen deed het niet echt, het was eerder zo een gevoel van: “ja lap, we zijn in een toeristenval getrapt”.
Dat is zo een beetje hetzelfde gevoel als wanneer je in een koeienvla zou trappen en denkt: “allee, wat doe ik nu?”
Maar we hebben het tenminste gezien.
elsje
dat gebeurt ons allemaal weleens. zonder te beseffen in de val gelopen. dit keer levert het mooie beelden en een blog op