Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Is me dat een gemis

Als ik me al zou afvragen waarom wij geen sociaal leven hebben, moest dat zich voordoen, dan lijkt het er wel op dat, wat ik mijn eigenaardigheden noem, zoals mijn hekel aan samentroepen, stampvolle cafés en restaurants, storend geroezemoes, loze praat en te luide muziek om er maar enkele te noemen, inderdaad eigenaardigheden betreft die anderen vreemd zijn.

Dat ik daar geen bewijs voor nodig had weet ik ook wel, maar ik vind het wel interessant om lezen dat ik in die mate geëvolueerd lijk dat ik dan toch geen apengedrag1 meer vertoon.

Over loze praat gesproken …

1 Het Nieuwsblad

Previous

Alle gemiste volgende keren

Next

Google in reparatie

12 Comments

  1. Ik mis het ook niet want ik ontliep het voorheen ook al.

  2. Grote menigten en druk bezette plaatsen zijn ook niets voor mij. Dat mis ik helemaal niet.

    • ms

      Als ik nu eerlijk moet zijn, ik mis momenteel niets. Want zonder corona had ik momenteel toch ook niets te verwachten gehad.

  3. Niet vreemd, lijkt me.
    Sommige van die dingen ontwijk ik ook.
    In mensenmassa’s zal ik me nooit begeven, in te drukke restaurants ook niet, samenscholingen en te luide muziek mijd ik.
    Achtergondgeroezemoes, niet te luid, verdraag ik wel. Ik zou het, juist in de horeca missen, liever dat dan glad gejengel van orkestjes.

    • ms

      Ik weet wel dat er mensen zijn die een relatief leeg restaurantje niet willen binnen willen gaan omdat het er niet gezellig is. Gezelligheid hangt volgens mij niet echt van anderen af.

      Dat we vorig jaar, met Lucs verjaardag, in een compleet leeg restaurant zaten, was op zich ook niet gezellig maar het heeft er ons toch niet van weerhouden lekker te eten en het onder ons wel gezellig te hebben.

  4. Het is de sfeer van meerdere gasten die rustig eten en praten. Bestek- en glazengeluiden.

    • ms

      Dat is best mogelijk, maar dan heb ik twee mogelijkheden: ze zijn te luid en ze storen of ik hoor ze toch niet.

  5. elsje

    Eerlijk moet ik bekennen dat ik ook wel ben van de iets vollere restaurants of bar’s of terrassen. Bij een totaal leeg terras vraag ik me dan altijd af, hoezo geen volk hier…iets mis hier? Het is wel een uitdaging om op zo’n leeg terras te gaan zitten of zo’n leeg restaurant binnen te gaan. 1 keer is onze keuze voor een leeg restaurant ons duur komen te staan. Op doorreis naar Spanje. In een Frans dorpje. De kok en zijn vrouw hadden zowat slaande ruzie in de keuken, het eten was gewoonweg vies en ’s avonds hadden we buikloop. Tot zover ons a-sociaal leven 🙂 De rekening viel overigens mee

    • ms

      Ik heb meer slechte ervaringen met te volle restaurants en/of cafés. Je kan daar zitten en blijven zitten. Ze negeren ons.

      Natuurlijk is met geen van beide ingesteldheden iets mis, maar als die reporter wil doen alsof het algemeen zo is, moet ze een blog schrijven en geen krantenartikel dat velen voor zoete koek slikken.

      Bovendien ben ik blij dat er mensen zijn die liever volle zaken hebben, dan hebben wij meer plaats in de lege …

      Onderweg naar Spanje, in een dorpje? Ook niet aan mij besteed hoor. Waarom weet ik niet, mogelijk de herinnering aan een oude film waar een koppel overvallen werd in zo’n zaak.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén