Het gaat weer, dus kunnen we het er eens over hebben. De laatste dagen voelde ik me namelijk nogal -hoe zou ik dat gevoel noemen- overbodig, versukkeld, nutteloos, zwartgallig, … alles één hoop …
Waarom? Tja, normaal gezien zouden Amke en Ella het hele lange weekend hier geweest zijn. Nu niet.
Ondertussen is het ook al vier maanden dat we kinders noch kleinkinders zagen. En dan krijg ik de hippentrip als ik zagers en klagers in de gazetten lees.
Voorbeeld? Ze mogen op zomerkamp! Jeuh! Maar al die handgel gaat hen toch wel veel geld kosten. Wablief? Blijf dat in uw kot!
En dan dat eeuwig gezeur over mogen en niet mogen. Net of corona ons wordt aangedaan door de overheid. De overheid zijn mensen die -tja- door ons gekozen zijn om in situaties zoals deze het roer in handen te nemen en in goede banen te leiden. Ik kwam tot de conclusie dat velen van mijn landgenoten jengelende snotteraars gebleven zijn.
Je kan niet alle dagen laten weten dat alles goed is en “als er iets is zullen we het wel horen”. Wellicht denken en dachten zij uit de omgeving van allen die alleen waren om dood te gaan dat ook. Alleen … je kan niks meer laten horen als je maar wat dood ligt te liggen newaar.
Ik rijmelde wat bij mekaar, vond het niet goed genoeg om te posten, maar ach, wat geeft het? Men kent me hier toch niet.
Als we nu eens zouden klagen
Wordt het dan gemakkelijker om dragen
Gaan we op een houtjebijtenknagen
Omdat we niet willen zagen
Dat moet ge mij echt niet vragenMaar luister nu maar wat ik zeg
Met *agen gaat dat ding niet weg
Lees je over andermans pech
Denk je: het gaat ons toch niet slecht
Maar gaat het goed? Eenvoudigweg …[© ms – 23 mei 2020]
Matroos Beek
Ik zag mijn dochter nu ook al zolang niet meer, maar klagen doe ik ook niet. Tenslotte is er internet. Zodra het kan, zien we elkaar in levende lijve. Er zijn mensen die corona hebben en op IC liggen. Dat is pas erg.
ms
Maar die klagers denken niet aan die mensen in de hospitalen. Die zien enkel hun eigen bubbel die ze nu te eng vinden.
En de lockdownfeestjes gaan ook door, ik weet niet of dat nog een stap verder is dan klagen. Dat is dan weer echt hun voeten vegen aan alles en iedereen terwijl de klagers wel voorzichtigheid willen maar dan niet van henzelf.
Anna berg
Ik volg je helemaal. Alleen het zwartgallige voelde ik gelukkig niet. Ik werd niet goed van heel dat gedoe rond tweedeverblijvers.
ms
Daar kreeg ik ook de kouw koorts van. En als ze dan mogen gaan staan ze met foto’s en reportages in de krant alle schurftige honden die niet mogen gaan uit te lachen.
Nu ja, zwartgalligheid steekt zo bij tijd en wijle wel eens de kop op, vooral als ik het gevoel krijg dat ik er niet toe doe. Het gaat vanzelf ook weer over.
elsje
De klagers en de zagers. Klagen omdat je niet naar de Primark kan, klagen omdat je nu zelf moet koken en niet alle dagen op restaurant gaat, klagen omdat je gelnagels vernieuwd moeten worden… de meest onnozelarij komt naar boven.
Over de doodzieke mensen op de IC en alle andere ellende die daar plaatsvindt wordt niet gesproken daar rolt men eenvoudig overheen.
Maar ik snap je zwartgalligheid absoluut.
Afgelopen weekend heb ik eindelijk mijn (klein)kinderen weer gezien, het mag weer bij ons in Nederland. Alles op gepaste afstand en met in achtneming van de regels uiteraard.
Ik hoop dat voor jullie dit moment ook snel komt. Het heeft mij nieuwe energie gegeven.
ms
Mijn nagels doe ik zelf, mijn haar hoeft niet geknipt noch geverfd, kleren zal ik wel zelf maken want ik ga niet in een winkel staan passen omdat ik mijn huidige maat niet ken.
De kleindochters komen altijd meerdere dagen en om dan die anderhalve meter afstand te houden én een mondmasker op te zetten …
?
Rob Alberts
Klagers en zagers zullen er altijd zijn.
Stille groet
Bertie
Je hebt het prima gezegd en gedicht.
Ze hebben niet genoeg aan een thuisdip, sommige (en meer) mensen zijn zeikers, zevers en zeurkousen en dan druk ik het nog zacht uit.
ms
Van die mensen voor wie het altijd lastiger is dan voor een ander …
francky
Ik houd mijn hart vast voor morgen. Dan moet ik opnieuw helpen met de mensen de juiste richting te sturen tijdens de dinsdagmarkt. Klagen en zagen kunnen sommigen. Ongelooflijk. Gelukkig heb ik een brede rug.
ms
Dat zou nu eens niks voor mijn zijn. Meestal antwoord ik niet op zever, kijk ik alleen eens met mijn “val-dood” blik maar tegen zulke mensen zou ik waarschijnlijk mijn mond niet kunnen houden.
Net of je daar voor je plezier staat. Het is begot voor hun veiligheid en gezondheid.
En voor wat dan nog? Voor ne is of voor een kiekebil?