Alsofferik: m/v. doend alsof, namaken, niet echt.

Een poos nadat ik het over de hummeltjes had, vond ik een postuurtje in een Kringwinkel. Het leek wel erg op een hummeltje maar was er geen. Er worden er echt wel veel nagemaakt.

Maar dit exemplaar zag er echt wel goed uit en moest eigenlijk qua schattigheid niet veel onderdoen voor een echt en ik nam het mee. Waarom? Een bijkomend stukje recuperatie van iets van lang geleden?

Goed. Eens thuis zette ik het bij de andere.

Even vroeg ik me af of ik gek werd en of ik het niet beter mee zou nemen naar een rommelmarkt, maar de mensen zouden denken dat ik hen zou willen rollen of dat ik me laten rollen had. Zoals gezegd: “even” want daarna dacht ik dat ze mij -gek of niet gek- ook maar moesten leren accepteren zoals ik ben.

En wat zei ik? Ik zette het bij de andere? En niet bij het andere? Inderdaad, na dat logje van de vorige keer had ik er nog eentje aangeboden gekregen en het maar geadopteerd. Ik weet dat er mensen die prutskes verzamelen maar dat ben ik niet zinnens. Zoals met alles: overdaad schaadt.