Zoek
Het was in een droom.
Ik wilde naar buiten, opende de voordeur -die eigenlijk de onze niet was, maar ergens in een smalle straat- en kon niet buitenstappen.
De toegang naar buiten was versperd door een rode banner. Die was niet opgehangen zoals banners normaal opgehangen zijn maar die zat horizontaal op lendenhoogte van de ene kant tegen de huizen tot de andere kant tegen de huizen met vasthechtingspunten opgespannen.
Nu is het niet de bedoeling om hier mijn dromen te gaan vertellen, maar voor deze maak ik een uitzondering. Waarom? De droom is onbelangrijk, futiel.
Waarom dan? Omdat ik -bizar genoeg- twee dagen later net hetzelfde droomde. Maar dan exact, precies hetzelfde.
Ik kan geen dromen verklaren maar ik denk wel dat het bij deze klaar en duidelijk is. De wereld kleurt coronarood en het is aangewezen om thuis te blijven.
Verder moeten we het toch niet gaan zoeken? Alleen zouden er wel meer die droom mogen krijgen, vooral zij die onder die banner door toch naar buiten kruipen.
Matroos Beek
Je voelt je opgesloten door corona, dat vertaalt zich in je droom.
Toen ik overwerkt geraakte en het overzicht kwijt was, droomde ik dat mijn oprit vol loodzware matrassen lag. Ik kreeg ze niet naar binnen gesleept van de zwaarte. Ik schoot wakker met een racend hart en badend in het zweet.
Ja, dromen zeggen vaak iets over wat speelt in je hoofd.
Het zou idd niet slecht zijn als meerderen jouw droom droomden.
ms
Alle dagen lees je het in de media, àlle dagen over onderkruipers, achterpoorters, tegenwringers en tegenstanders. Alle verdoriese dagen.
Weet je dat ik snak naar nieuws over mensen die de regels wél volgen, die er over vertellen zonder er over te klagen, zonder zichzelf te bestoefen, die het nemen zoals het komt en het proberen aangenamer te maken voor iedereen. Iets om blij van te worden, allee. Iets dat hoop geeft, om je aan op te trekken en te weten dat er nog mensen zijn die wél maatschappelijk aangepast zijn.
Maar die mediamensen schrijven liever over een collega die via een achterpoortje wél gaat eten op restaurant en geen regels overtrad. Ze zijn er verdorie nog fier op ook.
Soms sla ik zo’n artikel op en denk: “ik schrijf er over”, maar dan zou het hier óók dagelijkse kost zijn. Daar begin ik dus niet aan.
Bertie
De droom is wel toepasselijk op deze tijd, dat hij zich herhaalt is veelzeggend.
Het zou me niet verbazen als hij vaker voorbij komt, hetzelfde of in gewijzigde vorm.
ms
Beter zo ene waarvan ik snap vanwaar het komt dan zo van die enge waar je kop of staart aan krijgt.
Bertie
Dat is waar.
francky
Zonder het te beseffen zijn we constant met dat corona virus bezig. Ook in onze slaap laat het ons niet los.
Jammer dat ik mijn dromen snel vergeet. Alleen vage beelden blijven in mijn geheugen hangen.
ms
Meestal weet ik niet wat ik droomde, gelukkig maar. Maar soms wel.
elsje
Deze droom geeft eigenlijk aan hoe gevangen men zich kan voelen in deze situatie. En dat is heel jammer. In Nederland is ondanks de strengere maatregelen het aantal besmettingen alleen maar gestegen. Dat vind ik bizar, waar doen we het voor. En gisteren een bericht van de overheid dat 60 plussers vooral geen griepprik moeten gaan halen, er is nl een gebrek aan deze vaccinatie. Terwijl vorig jaar en de jaren daarvoor nog, ondanks bedenkingen van vele huisartsen, je als een soort paria werd beschouwd als je geen griepprik haalde. Nu voel ik mij opnieuw de paria omdat ik sommige uitlatingen en maatregelen van de overheid niet zuiver op de graad vind.
ms
Ik volg de regels, ben momenteel zo kwaad, waarover later meer.
Dat van die griepprik bedacht ik ook al. Jammer maar helaas, maar die van ons ligt al sedert 1 oktober in onze frigo, te zetten op 23 november. We hadden die al vóór ze er begonnen over te zeuren.
Werkelijk hé, vroeger stonden ze haast met een pistool tegen je hoofd om je te verplichten.