Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Enig en uniek

Ik ga naar de Colruyt en denk: “Foert, ik trek mijn jeans niet aan, mijn trainingsbroek is nieuw en met mijn botjes met een hieltje eronder ziet dat toch niemand niet”.

Zo gedacht, zo gedaan.

Sta ik in die Colruyt mijn toespijs in te laden, komt er een koppel achter mij door, heeft die ene mens -de man mag ik niet meer zeggen zeker?- toch dezelfde trainingsbroek aan als de mijne. Gelukkig had hij die mens geen botjes met hielen aan.

Nooit meer! Maar dan ook nooit meer!

Over een hebbelijkheid gesproken. Ik kan het dus niet hebben dat iemand hetzelfde aanheeft als ik. Kom ik op een feestje of wat dan ook en iemand draagt dezelfde kledij … ik zou zo naar huis gaan.

Vroeger maakte ik daarom mijn kleren zelf. Vroeger wou ik daarom ook nooit een jeans aan, het leek wel een uniform. Van een jeans heb ik nu geen last meer. Met een smaller geworden derrière heb ik dan ook minder problemen met mijn glasbakgedachten.

Het ambeteerde me deze keer niet meer zo erg als vroeger, het was tenslotte maar een training maar echt hé … nooit meer ga ik met mijn lamzakkleren naar de Colruyt.

Previous

De passie

Next

Whatsappen …

15 Comments

  1. ? Grappig!
    Neen serieus, dat heb ik ook nooit leuk gevonden.

    • ms

      Ik heb het nooit prettig gevonden. Ik vind het ook niet prettig als iemand me gaat nadoen bijvoorbeeld.

      Kriebels krijg ik er van.

      😉

      Ik had daar al helemaal niet meer aan gedacht. We zien niemand meer en dat heeft niks met corona te maken, dat is al langer aan de gang.

      Bovendien let ik er ook zo niet meer op, maar blijkbaar valt het me gewoon op als het wél gebeurt.

  2. Dat iemand iets draagt dat ik ook draag vind ik niet zo erg.
    Ik loop iedere dag in werkkledij ook al werk ik momenteel niet.

    • ms

      Ik heb nog zo twee oude blauwe werkmansbroeken met bretellen, maar die trek ik alleen aan als ik het onkruid op de berg te lijf ga.

      Die zie je ook niet zoveel meer.

  3. Haha, daar zit ik niet mee

  4. Het ligt eraan. Een gemiddelde spijkerbroek of zwart shirt is een veel voorkomende dracht, daar zit ik niet mee. Gympies ook en over de gewatteerde jassen en trainingspakken struikel je. Dat heb je met mode, net als met kapsels. daarom probeerde ik meestal nèt even iets anders te verzinnen.
    Maar mijn jurk of een ‘zondagse’ mantel zou ik niet willen zien bij een ander.
    Nu maakt het me niet veel meer uit.

    • ms

      De gewone dagelijkse klederdracht, zoals je zegt, kan er mee door, al draag ik meestal wel een accessoire om het enigszins apart te maken.

      Mijn wintervest is me maten te groot, maar ik blijf ze dragen omdat het me nu op die manier best bevalt.

      Maar specifiek identiek volledig dezelfde trainingsbroek, … Echt hoor. ik trek mijn jeans wel aan in het vervolg, al voelt die trainingsbroek warmer aan. Er zijn nog lange onderbroeken ook.

  5. elsje

    Ha ha wie weet heeft die meneer wel gedacht…wat ziet die madam er charmant uit in mijn 🙂 broek…

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén