In een, niet te verantwoorden, dwaze bui met deze hitte kreeg ik woensdag het idee dat ik de hele voorraad boeken en boekendozen wou hersorteren.

Ik wil namelijk alle de meeste rommel spullen van de rommelmarkt er uit en rommelmarkten doen met boeken.

En daar zie ik een verschil. Er zijn de boeken voor een boekenmarkt en er zijn de boeken voor een rommelmarkt. Méér nog, er zijn ook nog de boeken voor de meer gespecialiseerde boekenmarkten.

Daar had ik plaats voor nodig en die had ik niet. Het oude binnenhuisveloke stond nog in de weg.

Idee!

Kunnen we morgen na de Colruyt doorrijden naar de Kringwinkel van Sint-Truiden en dat binnenhuisveloke afgeven?

Dat vroeg ik van boven naar beneden. Beneden begon wat tegen te pruttelen over beter meegeven met ’t oud ijzer en zo.

Maar als beneden pruttelt kan boven dat ook, want ’t oud ijzer? Die komen niet dagelijks, niet wekelijks, niet maandelijks … kort gezegd: nooit als je ze nodig hebt.

Gisterenmorgen laadden we de boodschappen van de Colruyt uit en het binnenhuisveloke in de auto, brachten het naar het inleverpunt en wilden dan winkelen in de Kringwinkel waar we vijf minuten te vroeg voor de deur stonden. Als échte diehards zoals Luc dat pleegt te noemen.

Een goed halfuurtje nadat we thuis waren, dacht ik dat Luc tegen zichzelf liep te praten, wat hij nooit doet, of gewoon liep te telefoneren in de gang.

Neen, dat zijn die van ’t oud ijzer … die hier nooit voorbijkomen” zei Luc.

Dat laatste heb ik niet zo goed gehoord. Ik ben wat hardhorig, zie je.