Zoek
We zaten gisteren bij Amke en Ella in de tuin toen ik ineens …
“Wat is dat?” vroeg ik luidop terwijl ik recht sprong en om het fototoestel liep dat in de auto lag.
Dat was eigenlijk een overbodige vraag omdat ik het antwoord wel wist. Het stamt dan wel van voor mijn tijd maar de verhalen over de Hindenburg1 en vliegende sigaren had ik als kind wel gehoord.
Gisterenavond zei Luc: “Op robtv: Duitse zeppelin vloog deze namiddag over onze regio2“.
Wat later vond hij nog meer informatie en bleek dat de GoodYear-zeppelin onderweg was van Duitsland naar Groot-Brittannië voor het Britse “Touring Car Championship³”.
Daarmee hebben we nu ook eens een echte gezien in plaats van al die publiciteitsballonnen die ervoor moeten doorgaan.
Maar snel dat dat ding ging, ik heb dat fototoestel op een loopke moeten halen.
____________________1 Hindenburg
2 robtv – url: https://www.robtv.be/nieuws/zeppelin-121152
3 Het Nieuwsblad
petergreyphotography
Het blijven wonderlijke dingen. Ik denk dat bijna iedereen het woord ‘Zeppelin’ wel kent terwijl zeer weinigen er ooit een gezien hebben. (Maar, toegegeven, dat geldt ook voor Yeti en het Monster van Loch Ness.)
ms
Sedert het drama met de Hindenburg werden ze niet meer gebruikt, zo werd me verteld.
Maar ze hebben wel bestaan. De Yeti en het Monster van Loch Ness zijn twijfelgevallen. Ze werden gezien maar niet bevestigd, al lijkt er voor de laatste wel een plausibele uitleg te bestaan.
Matroos Beek
Een zeppelin! Neen, nog nooit gezien in het echt. Heel bijzonder!
ms
En in tegenstelling tot de Orient Express, die we niet zagen al was de verleiding er wel, werd deze niet aangekondigd en paradeerde hij plechtstatig door het luchtruim.
Bertie
Prachtig, ik zag er ook nooit een. Er zullen wel veel mensen hebben opgekeken.
ms
Eigenlijk vind ik er weinig over terug.
Het is een duizendste luk dat ik hem zag.
En nu is het bevestigd: het fototoestel moet altijd en overal mee.
Bertie
De vroegere gewoonte de camera om je nek te handen aan een sterke leren riem was zo gek nog niet. ☻
ms
Neen. Inderdaad.
De mijne hangt ook rond mijn nek én mijn schouder met een handige riem zodat ik die in een wip voor mijn gezicht heb … als ik hem niet vergeet tenminste.
De laatste maanden heb ik hem eigenlijk altijd mee, ook naar de Colruyt, maar binnengaan doe ik zonder natuurlijk.