Zoek
En dan schrijft Bertie iets over naar binnen kijken en retraite en denk ik aan een retraite van lang geleden. Natuurlijk kon ik het bij haar in de reacties zetten maar in deze actieluwe tijden is elke inspiratie mooi meegenomen zeker als ze zo mooi op een presenteerblaadje ligt.
Het is dus lang geleden, we waren met de klas -±18-jarigen- drie dagen op retraite bij de paters Oblaten in Korbeek-Lo. Er waren bezinningsmomenten, we wandelden op het domein, we gingen een halve dag aan de slag in een Beschutte(nde) Werkplaats en we moesten een vragenlijst invullen. Die was anoniem. Zo zegden ze.
Een vragenlijst met wel erg persoonlijke vragen en zelfs meer dan dat. Nauwkeurig, nauwgezet en zorgvuldig had ik die vragenlijst ingevuld … toen ik bij een bepaald punt dacht: “Dààr hebben ze nu toch geen zaken mee”.
Ik begon te schrappen en nog te schrappen en nog meer te schrappen.
Resultaat? Ik heb die vragenlijst volledig doorgekrabt en vol met getekende krollekes ingeleverd.
Anoniem? Dan vroeg ik me daarna wel af waarom die van godsdienst me zo gremelend bekeek.
Bertie
Anoniem? Zogenaamd!😑
Een retraite heet karaktervormend te zijn voor jonge mensen, (sommige) begeleiders smullen ervan.
ms
Dat dacht ik er ook van. Ze kennen je geschrift of zouden het kunnen nakijken.
En als ze je dan naar je ideeën en zo vragen, tot daar aan toe.
Maar toen ging het over de verstandhouding thuis en over de verstandhouding tussen mijn ouders onderling. En ik haakte af.
En er op antwoorden zou toch niks veranderen of alleen slechter maken.
Bertie
Iets vergelijkbaars hoorde ik ook van werkweken, waarbij de hoogste klas van een LHNO (huishoudschool) een weekje op kamp ging. Leren voor later, zorgen voor eten, met geld om te gaan en zo meer.
’s Avonds waren er kringgesprekken met de begeleiders.
Je wilt niet weten hoe uitgekookt dat ging: intiem sfeertje scheppen, gerichte vragen stellen, en de meisjes maar bekentenissen doen. Over alle onderwerpen die je bedenken kunt.
ms
Zoiets ja. Uitgekookt. En wat bereiken ze ermee?
Bertie
Meisjes met spijt.
ms
Gelukkig had ik ze toen wel in de smiezen.
Koen
Bestaat het nu nog – de driedaagse retraite voor middelbare scholieren? Ik herinner me ze nog goed.
ms
Ik weet het niet.
Nu heten dat, denk ik, bezinningsdagen, maar voor zover ik weet is dat maar één dag.
Matroos Beek
Nee, het wordt niet meer gedaan. Zelfs een dag bezinning kan het hedendaagse kind niet meer aan. Een lesuur is ook al veel… Men doet soms wel drie dagen sport en/of andere activiteiten die ‘verbindend’ werken.
Ook ik moest als achttienjarige op retraite bij de benedictijnen in Zevenkerken. Onvergetelijke indruk liet dat na. Het was zo raar… beetje akelig. Gelukkig moesten we niet zo’n vragenlijst invullen.
ms
Ella heeft het in elk geval ooit eens over een bezinningsdag gehad. Daardoor dacht ik dat het nu op die manier doorging.
Maar dat was ergens in het eerste of tweede jaar middelbaar en dus niet op 18.
elsjeveth
Ha ha anoniem? nou niks is meer anoniem…
ms
In die tijd dus ook niet, denk ik.
Suskeblogt
Ooit de meest onzinnige antwoorden gegeven bij een anonieme enquète op mijn vorig werk. Ze wisten onmiddellijk wie het ingediend had. Zo “anoniem” was het dus.
ms
Die volksbevragingen van vroeger, die zogezegd anoniem waren, hadden ook een code.
Dat zal ook niet voor niks geweest zijn.
Bertie
Net als de papieren bedelenvelopjes van de kerk. Iemand zag dat ze genummerd waren, aan de binnenkant, je kon het nèt zien.