Er was eens een sneeuwman die ooit aan een kleurboek had gehangen en zonder kleurboek bij twee kinderen op latere leeftijd was beland.
Al enkele jaren na elkaar had hij met een paar glazen versies en een ijsbeerje als winterdecoratie gediend, maar nu begon hij te zeuren. Hij wou een échte compagnon, geen glazen, maar een echte pluizige wollige sneeuwman als gezelschap.
Zijn zagen en gezeur beu werd er op internet gezocht naar sneeuwmannekes om te haken met het idee de sneeuwman op te vrolijken met enkele kleinere versies van hemzelf.
Het werd een reus van een sneeuwman, echt een hele baas.
En toen liepen er in de Kringwinkel drie mini-versies van het sneeuwmanneke, waarvan er eentje mee naar huis kwam, kwestie van de hele zaak terug in evenwicht te krijgen.
En waar de twee glazen sneeuwmannekes samen met de ijsbeer op hun gewone plaatske staan, hebben de drie pluizige wollige sneeuwmannen het bijzettafeltje ingepalmd.
petergreyphotography
Ze zijn gelukkig met z’n drietjes daar op dat tafeltje, zie ze blij kijken. 🙂
ms
Een mens moet alles eens gedaan hebben in zijn leven, ook sneeuwmannen (m)(h)aken.
Voordeel: deze smelten niet.
Bertie
En ze leefden nog lang en gelukkig.
Een echt kerstverhaal. 😉
ms
Een vroeg kerstverhaal vooral. Maar of ze dat binnen 2000 jaar nog gaan vertellen … 😉
Bertie
Wel als je beroemd wordt. 🙂
ms
Wacht! Ik zal mijn valieske klaar maken om de literatuurprijzen binnen te gaan rijven … 🤣🤣
Bertie
😂😆🎈
elsjeveth
Wat een leukerd heb je gehaakt! en het voordeel van het niet smelten van de sneeuwmannekes gratis en voor niets erbij. Ze hebben hun plek op de bijzettafel dubbel en dwars verdient.
ms
Gelukkig hebben we een groot huis, waar zou ik ze anders ’s zomers opbergen … 😮
elsjeveth
Als het maar niet op een donkere plek is anders gaan ze somberen 😉
ms
Omdat ze niet specifiek voor kerst bedoeld zijn maar eerder als winterdecoratie, gaan ze in de kast waar het lente-, zomer,- en herfstspul ook staat.
Hoe donker het in die kast is, weet ik niet. Ik kan daar niet in.