Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Winterverhaaltje

Er was eens een sneeuwman die ooit aan een kleurboek had gehangen en zonder kleurboek bij twee kinderen op latere leeftijd was beland.

Al enkele jaren na elkaar had hij met een paar glazen versies en een ijsbeerje als winterdecoratie gediend, maar nu begon hij te zeuren. Hij wou een échte compagnon, geen glazen, maar een echte pluizige wollige sneeuwman als gezelschap.

Zijn zagen en gezeur beu werd er op internet gezocht naar sneeuwmannekes om te haken met het idee de sneeuwman op te vrolijken met enkele kleinere versies van hemzelf.

Het werd een reus van een sneeuwman, echt een hele baas.

En toen liepen er in de Kringwinkel drie mini-versies van het sneeuwmanneke, waarvan er eentje mee naar huis kwam, kwestie van de hele zaak terug in evenwicht te krijgen.

En waar de twee glazen sneeuwmannekes samen met de ijsbeer op hun gewone plaatske staan, hebben de drie pluizige wollige sneeuwmannen het bijzettafeltje ingepalmd.

Previous

De vraag zonder antwoord

Next

Vernuftig

11 Comments

  1. Ze zijn gelukkig met z’n drietjes daar op dat tafeltje, zie ze blij kijken. 🙂

  2. En ze leefden nog lang en gelukkig.
    Een echt kerstverhaal. 😉

  3. Wel als je beroemd wordt. 🙂

  4. 😂😆🎈

  5. elsjeveth

    Wat een leukerd heb je gehaakt! en het voordeel van het niet smelten van de sneeuwmannekes gratis en voor niets erbij. Ze hebben hun plek op de bijzettafel dubbel en dwars verdient.

    • ms

      Gelukkig hebben we een groot huis, waar zou ik ze anders ’s zomers opbergen … 😮

      • elsjeveth

        Als het maar niet op een donkere plek is anders gaan ze somberen 😉

        • ms

          Omdat ze niet specifiek voor kerst bedoeld zijn maar eerder als winterdecoratie, gaan ze in de kast waar het lente-, zomer,- en herfstspul ook staat.

          Hoe donker het in die kast is, weet ik niet. Ik kan daar niet in.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén