Zoek
Driekoningen zingen? Dat was bedelen volgens mijn moeder. Dat mochten wij niet.
Driekoningentaart met een boon? Een koning die baas mocht zijn? Thuis was enkel mijn moeder baas. Dat mochten wij niet.
Driekoningen is op die manier haast alle jaren van mijn leven aan mij voorbij gegaan. Tot de dag dat Luc een driekoningentaart meebracht van bij de bakker.
Sedertdien is het ingeburgerd. Alle jaren kochten we een driekoningentaart, soms twee, afhankelijk van wanneer en of Amke en Ella kwamen. De bonen i.e. personages uit het kerstverhaal vonden hun plaats in het kerstdorp. Daar staan ondertussen een hond, die eigenlijk een schaap is, een viertal koningen, een herder, een bonte os en een ezel.
Dit jaar heeft Luc het dorp uitgebreid met een berentrein en een kudde skiënde pinguïns. Dat moet kunnen, als je accepteert dat een pas bevallen vrouw gaat knielen voor haar boreling.
Dit jaar -we zouden toch niet voor een driekoningentaart naar de Colruyt gaan- bracht Luc een taart mee van bij de bakker.
Het dorp houdt de adem in, in afwachting wie de nieuwe bewoner wel zou zijn.
petergreyphotography
Dat is leuk, lezen over de tradities die men in België heeft en in Nederland, in ieder geval hier in het noorden, niet. Driekoningentaart. Niet eerder van gehoord. Wel van een geluksboon in taart, die dus de gestalte aan kan nemen van een lammetje dat op een hond lijkt. Waar kan je een stal na skiënde pinguïns nog van laten opkijken? 🙂
ms
In elk geval staan de oorspronkelijke bewoners inclusief de oorzaak van dit alles, zijnde een schaap met hondenuitzicht, met elkaar te smoezelen. Ze zijn er niet erg gerust in.
Die tradities verschillen wel. Ooit vertelde een Nederlandse collega me over een paasstok. Dat kende ik helemaal niet.
Koen
Ik heb mijn hele kindertijd gezongen. Op 31 dec ‘Nieuwjareke Zoete’ en op 6 jan Driekoningen. Ik was altijd Balthasar, de ‘zwarte’ koning. Mijn zwarte krullenbol … weet je wel … de boon in de taart herinner ik me niet. De jongste mocht bij ons thuis op ‘Onnozele Kinderen’ (28 dec) bepalen wat we aten.
ms
Wel ja met nieuwjaar en met driekoningen kwamen kinderen rond. Broer en ik wilden dat ook wel maar het mocht niet.
In de school verhaalden anderen over de boon in de taart. Wij waren anders ook wel met genoeg om een taart soldaat te maken, maar het mocht ook niet.
En met onnozel kinderen was er wel iets, ik herinner het me niet echt, maar het had niks met eten te maken.
Als er nu kinderen zouden komen zingen, zou ik met rode kaken staan. Ik heb geen snoep in huis en aan geld begin ik niet.
Matroos Beek
Ik ben één keer gaan meezingen. We werden verjaagd als schooiers… dat nooit meer.
De traditie vd taart is nieuw voor mij. Leuk!
ms
Er was een liedje voor mensen die niet gaven ook. Dan zongen ze blijkbaar: “oud huis, nieuw huis, hier zit een gierige pin in huis”.
Zoals hierboven gezegd, als ze nu aanbellen zou dat voor mij ook kunnen passen.
Bertie
Dit ken ik alleen van het lezen bij een paar Belgische weblogs.
Wij zetten de koningen en een kameel bij de kerststal en dat was het. Er waren ook een paar liedjes. Het leefde niet echt of ik ben het vergeten.
ms
Mijn moeder zette alle dagen de drie koningen een stapje dichter bij de stal om ze op 6 januari te laten aan komen. Meer was het ook niet.
Suskeblogt
Een Driekoningentaart ken ik ook niet. Die zal wel lekker zijn. Zingen aan de deur gebeurt hier ook niet meer.
ms
Dat is nu een frangipanetaart. En dat is inderdaad lekker.