Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Herinneringen opgefrist

Wat me opvalt bij het overzetten van foto’s van Flickr naar In beeld is dat de de vijf jaar tussen de foto’s en het heden ineens weg gaan gevallen.

Herinneringen lijken net weer wat meer in de verf gezet.

Anderzijds zijn er foto’s die ooit werden gepost omdat ze een waarde hadden die ik nu niet meer zie. Die doen de oversteek niet mee.

Herinneringen … ze doen wat met een mens.

Foto: Bokrijk – 24 september 2017

Previous

Betoverde voorwerpen

Next

Koffie met bitter’n

12 Comments

  1. Ik denk dat een mens voor een niet onaanzienlijk deel uit herinneringen bestaat. Zeker de niet meer zo heel piepjonge mens. Ik hou van herinneringen. Je hebt er nooit genoeg. Daarom moet een mens erop uit, nieuwe herinneringen maken. En foto’s, om je de herinneringen te kunnen herinneren. 🙂

    • ms

      Blijkbaar verdwijnen periodes zonder bijzondere belevingen in het niets in het herinneringengeheugen. Twee jaren corona zijn daar verwaarloosbaar.

      Bizar eigenlijk terwijl de pandemie zo een grote invloed had op ons leven.

  2. Onze hersens kunnen rare kronkels maken wat betreft herinneringen. Foto’s zijn een prachtig hulpmiddel om de herinneringen te helpen.

    • ms

      Sommige herinneringen zijn inderdaad wel raar gekronkeld.

      Maar dat zelfs een foto van een bepaalde paddestoel een onbelangrijke herinnering oproept is wel hoogst bizar.

  3. Ze doen wat, inderdaad.Ze veranderen soms met het ouder worden, misschien omdat ons inzicht verandert of omdat we ze meer of minder belangrijk vinden.
    Het is raden.

  4. elsjeveth

    een geur een gebaar een straat een huis, soms kan ineens een herinnering aan een gebeurtenis je brein binnensluipen. ik blijf dat heel bijzonder vinden.

  5. En toch is het fijn om mooie herinneringen te hebben en ze in je hoofd te kunnen herbeleven.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén