Ik ben een Belg. Belgen hebben een koningshuis. Heb ik daar wat mee? Neen. Heb ik daar wat tegen? Ook neen. Die mensen zijn er, ik ben er ook.
Ik zie de koppen in de kranten wel wanneer Hunne Majesteiten de Koning en de Koningin op handelsreis gaan, waar de koningin zo schoon gekleed is, over wat een klassedame ze toch is. Ik lees die artikels niet echt. Laat ook die mensen met rust.
Het verwonderde me een beetje dat ik de laatste dagen weer zoveel koppen in de krant zag over Prins Laurent dit en Prins Laurent zus en Prins Laurent zo.
Vrijdag viel mijn nikkel toen ik las dat er een reportage komt over Prins Laurent en zodoende moesten ze de brave Belgen er al warm voor maken.
Wat ik over Prins Laurent denk ga ik de wereld niet kond maken. Maar het neigt eerder naar positief dan naar negatief. Dat dankt hij aan een interview van vele jaren geleden. Ach ja.
Maar ik ga die reportage niet bekijken. Dat was ik sowieso niet zinnens. Maar nu ben ik effenaf zeker. Prins Laurent heeft zelf niet meegewerkt aan die reportage. Meer nog, hij is er zelfs niet in geïnteresseerd.
Zijn afsluiter komt in de buurt van dat interview van jaren geleden:
Alleen ik ken mijn leven en ik heb geen nood aan een reportage die er alleen op gericht is om kijkcijfers te genereren1.
Nu vind ik wel dat ze, uit beleefdheid alleen al, zijn toestemming hadden mogen vragen. Ze noemen hem de prins op overschot, maar daar kan je zelfs Prins Laurent zélf niet verantwoordelijk voor achten. Een heel klein beetje respect was hier beter op zijn plaats geweest.
____________________1 Het Nieuwsblad
petergreyphotography
Als Nederlander weet ik erg weinig af van het Belgische koningshuis. Is er een speciale reden om aan de broer van de koning een reportage te wijden? De kinderen van Albert, die, zoveel weet ik er dan nog wel van af, koning werd omdat zijn broer Boudewijn kinderloos gebleven is, hebben zo te lezen geen gemakkelijke jeugd gehad. Maar dat geldt voor alle drie. Of vier intussen. Het is toch wel vaak tobben met die vorstenhuizen.
ms
Ik vind het gewoon een flagrante -en onbeschaamde- inbreuk op zijn privéleven, terwijl men daar de laatste tijd toch zo de mond van vol heeft.
Maar dat is buiten de pers gerekend. Die mogen alles bekend maken en als iemand weigert schrijven ze toch maar wel met de melding dat ze weigerden. Dat is ook zo treiterachtig.
Dat Nederland niet zo op de hoogte is van ons koningshuis wist ik al jaren toen bij de evenementen een medewerker de naam van onze koning niet kende. Ik dacht niet echt aan onwetendheid of onbekendheid met de actualiteit, want hij kende John Lennon ook niet.
Maar het omgekeerde is wel waar. De kranten hier berichten wél over het Nederlands koningshuis. Ze doen zelfs een opiniepeiling of koninginnen wel of niet goed gekapt moet zijn naar aanleiding van een paar foto’s van jullie koningin.
Daar heb ik natuurlijk aan meegedaan, modebewust en koninginnenkenner die ik ben.
Suskeblogt
Het koningshuis interesseert me niet. Ik ga daar zeker geen tijd aan verspillen.
ms
Het gaat me niet om het koningshuis maar wel over de verregaande schending van iemands privéleven. En niet alleen van het koningshuis. Ook bij burgers wie iets abnormaals overkomt wordt hun leven uitgeplozen en te grabbel gegooid, zelfs nog vóór ze weten of voornoemde burger wel of niet iets met de feiten te maken had.
Morgen kan het jouw beurt zijn.
Bertie
Ze doen maar, koningshuis en tv-makers.
ms
Neen, ik vind echt wel dat ze die media een halt mogen toeroepen, want onder het mom van: “het publiek mag het weten” gaan ze wel degelijk een paar stappen te ver.
Dit gaat meer op een ouderwets rondje roddelen lijken waar geen mens beter van wordt en dat enkel en alleen voor de ziekelijke hang naar weetjes, die vroeger aan ouwe tantes werd toegeschreven, maar die niemand wat aangaan behalve de persoon in kwestie.
En dat vind ik een lelijke, om niet te zeggen gevaarlijke, tendens. Want zoals ik hierboven bij Suskeblogt reageerde, je weet niet wanneer het jou overkomt.
Bertie
Nee, ik heb die functie dan ook niet.
Het koningsnieuws volg ik matig. Het zijn m.i. een beetje zielige mensen die zich verplicht voelden dit ambt aan te nemen maar veel compassie heb ik niet met ze.
ms
Ik zou niet weten welke functie. Hij is de zoon van een koning en de broer van een koning. En hij en de pers zijn niet de beste vrienden, nooit geweest. En daar wringt de schoen.
Haba
Met het koningshuis ben ik best tevreden, zij hebben volgens mij geen makkelijk leven wat ze ook doen het is nooit goed, als de ene er tevreden over is zit een ander weer vol kritiek. Bovendien is een president ook niet altijd ideaal koningshuizen zowel in België als in Nederland hebben toch meer status en het kan helpen om bepaalde handelsovereenkomsten af te sluiten. Verder hebben ze niet echt politieke macht al mogen ze wel een mening hebben natuurlijk, maar dat heeft iedere burger ook
MyriamC
Alleen al de titel van de reportage vind ik erover. Laurent heeft in ieder geval wel mijn sympathie. Een beetje dwars, zijn goesting doen, … ik hou daar wel van.
ms
Zoals ik zei, mijn mening neigt meer positief dan negatief.
Matroos Beek
Ho, dat wist ik niet… Ik ga de pers even uitpluizen want over prins Laurent schreef ik al vaker iets. Hij is de underdog van de familie waar ik toch ook sympathie voor voel. Daar wil ik meer over weten…
ms
Bijna dagelijks … En telkens om de mensen happig te maken. Het is al een poos aan de gang.
elsjeveth
Als hopeloos romantisch mens, vind ik wel wat hebben een Koningshuis.
Maar zoals met veel zaken is alles niet zo romantisch als ik me voorstel en herinner uit de sprookjesboeken van mijn kindertijd.
Prins Laurent ik vind hem nu al een toffe gast, laat die mensen gewoon hun eigen leven leiden, niet mee bemoeien. Zijn reactie daarom: dapper en duidelijk
ms
Ik niet echt. Maar ik vind dat, als men het dan toch allemaal zo zwart/wit wil zien, men Prins Laurent ook als mens moet beschouwen en niet als het mikpunt zoals ze nu doen.