Zoek
Was ik bij mijn eerste hoorapparaat wat te gemakkelijk geweest? Te snel tevreden? Ach neen. Ik hoorde er mee en alles ging goed. Tot covid kwam en ik slechter ging horen en dat aan mijn oren verweet.
Ach ja, achteraf gezien is het gemakkelijk zeggen dat ik beter had moeten weten. Mijn oren zijn uiteindelijk op al die jaren tijd niks slechter geworden. Dat hoorapparaat dus wel.
Nu ging ik het anders aanpakken. Ik ging niet zo snel tevreden zijn.
Na KNO maakte ik een afspraak bij een zelfstandige audicien. En ondanks het door elkaar lopen van vakanties en mogelijke afspraken, wat ook een lichte vertraging opleverde, kon ik toch vorige week donderdag mijn nieuwe hoortoestellen afhalen. Net op tijd om te kijken wat dat gaf in een hal vol sporters.
Ondertussen weet ik dan ook weer dat er meer geluid is tussen hemel en aarde dan wat ik de laatste tijd mocht waarnemen. Waar ik eigenlijk in stilte leefde -Tinnitus en dingen zoals zwaar verkeer uitgezonderd- hoor ik nu op wandel vogeltjes en ook het ruisen van de bomen en schrik ik op van geluiden die ik ooit heb gekend maar maar waar ik nu weer moet aan wennen. Ik hoor nu ook weer mijn eigen stappen en ik hoor het geluid van mijn getokkel op mijn laptop.
Een bijkomende goeie zaak? Ik ging van het ene moment op het andere veel stiller babbelen. En dat is al mooi meegenomen.
En de sporthal? Dat ging goed, dat ging zelfs heel goed … behalve dat wat ik niet verstond. “Maar, dat doet niemand hier” zoals het door één van mijn reisgenoten/medetoeschouwers verwoord werd.
Mocht ik willen mag ik ook nog andere toestellen testen. Maar ik denk dat ik eerst tijd ga nemen om terug gewend te raken aan de zoveel dingen die ik ontwend ben geraakt.
petergreyphotography
Een succes dus! Gefeliciteerd! Mijn oren gaan achteruit – leeftijd – maar ik kan gelukkig nog wel redelijk horen. Alleen in een ruimte met veel geroezemoes moet ik erg mijn best doen om mijn gesprekspartner(s) te verstaan. (Een sporthal is dodelijk voor welk begrip dan ook. 🙂 ) Dat je weer vogels en boomgeruis hoort is fantastisch.
ms
Het viel me wel op dat er wel meer mensen vragen om te herhalen.
Maar of mijn apparaatjes nu ook goed gaan zijn om in een groep mensen het gesprek te kunnen volgen, dat weet ik nog zo niet. Dat moet ik nog eens uitproberen.
En ik moet me weer aanleren om meer aandacht te geven aan de mensen in mijn omgeving. Vorige donderdag, ik had ze net afgehaald, schrok ik toen er in de winkel een koppel een grapje maakten en ik me eerst niet realiseerde dat het tegen mij was. Gelukkig heb ik me op tijd herpakt. 😱😁
Suskeblogt
Dat gaat dus goed. Het zal inderdaad even wennen na al die tijd in stilte geleefd te hebben.
ms
Soms is het erg raar. Zoals als we de auto van de hof halen, doe ik teken als Luc mag komen. Dat ging deze morgen erg moeilijk. Gewoon omdat ik me moest concentreren om niet te luisteren naar die tsjippende en koerende en krassende medebewoners.
Bertie
Wennen, dat is een must. Zelf draai ik het geluid nog steeds een beetje terug als het ergens druk is.Ook mij verstaan ze soms niet, horen me niet eens omdat ik veel zachter spreek.
In ieder geval veel succes, het duurt even.
ms
Ik heb het nog niet teruggedraaid, wel luider voor mijn tweede kleindochter die wel erg stil praat.
Maar nu zijn er wel mensen die aan mij vragen wat ik zeg. En dat is wel heel snel gegaan. Na vijf minuten ging ik al veel stiller praten. Ze zijn dat natuurlijk ook niet meer gewend. 😁
elsjeveth
Het lijkt me heel bijzonder dat je weer geluiden hoort die je lang gemist hebt. En dat is weer even wennen. Maar al met al een fijne verbetering
ms
Echt wel. En dat het allemaal zo ongemerkt stil is gevallen, al denk ik dat dat anderhalf coronajaar daar voor iets tussen zit. Dat ik het niet merkte, bedoel ik.
elsjeveth
Zoiets zal er langzaam insluipen denk ik. En het corona jaar heeft er zeker iets mee van doen
ms
Op kousevoeten …
Matroos Beek
Maar dat is prachtig nieuws! Wat een succes.
Ik herinner mij wat mijn dochter zei nadat zij een nieuw trommelvlies kreeg op haar 16de. Toen ze thuiskwam ging ze naar het toilet en riep ‘Mama, er is iets mis met de kraan in de badkamer, ze ruist!’
Zij kon eigenlijk al langere tijd niks meer van lage klanken horen en dat had ik niet echt in de gaten gehad… Op school kreeg ze steeds het verwijt van zwaar verstrooid / niet aandachtig te zijn. Het kind hoorde ocharme niets meer aan de ene kant. En het andere oor was ook al niet fameus. Gelukkig is alles goed gekomen.
ms
Soms denk ik dat ik content mag zijn dat het nog zo lang geduurd heeft. De oren van mijn vader waren op zijn 45ste al in de toestand zoals ik nu heb. Toen hebben ze die nog proberen te opereren, maar dat heeft ook niks geholpen.
Maar 16 is toch wel heel erg jong. Dat is zeker een geluk dat het nog goed gekomen is.