Eindelijk! Ik kan het vertellen. Het ding waar ik al een paar weken mee in de knoop lig is opgelost. Alhoewel ik het een tweetal dagen heb laten bezinken alvorens het blogrijp was.

Het begon nochtans vrolijk. Toen ik doende was mijn nieuw hoorapparaat te regelen -dat ondertussen nog altijd niet van mij is wegens proefperiode- besloot ik in een zotte bui dat ik iets wou, iets wat ik niet in een winkel kon gaan halen maar wel via internet moest bestellen.

Ik googelde en zocht en twijfelde. Ik vond er veel, die vielen enorm in de smaak maar ik vond ze wat aan de dure kant, de andere waren niet wat ik wou. Ik herbegon en herbegon en vond via een andere zoekfunctie twee stuks die ik wel zag zitten op een platform uit een van onze buurlanden, waar ik al meer bestelde, twijfelde en weifelde opnieuw, om uiteindelijk te besluiten.

En ik plaatste één stuk in mijn winkelwagen, zonder probleem en ik plaatste een tweede stuk in mijn winkelwagen, ook zonder probleem. Mijn gegevens moest ik niet opgeven, ik was ingelogd, ik kreeg een popup die zei dat ik in aanmerking kwam voor gratis levering, maar betalen moest ik wel nog. Wou ik een afhaalpunt? Ja dus. Maar ik vond geen afhaalpunt in de buurt, zelfs niet in België. Ik gaf het manueel in en kreeg een popup dat ze niet leverden in België.

En ik dacht: “WTF!” Natuurlijk dacht ik niet “WTF”, ik denk zo niet, maar drie letters zijn nog iets netter dan de Vlaamse variant die ik wél dacht.

Ik smeet het boelke dicht en dacht weer iets dat niet voor publicatie geschikt was.

Efkes later, toen de stoom uit mijn oren was verdwenen en ik weer kon nadenken besloot ik het afhaalpunt dichtst bij de Belgische grens te nemen en er bij het afhalen een wandeling aan vast te knopen.

Dat ging vlekkeloos. Mijn goederen werden ingepakt, mijn pakje vertrok, werd overgedragen aan de pakjesdienst, die pakjesdienst reed van hot naar her, mijn pakje kwam uiteindelijk aan de postautomaat … maar niet er in.

De volgende melding van de Track and Trace van de pakjesdienst was nogal verbijsterend. Die zei dat het pakje werd teruggestuurd naar afzender want er klopte iets niet met het adres.

En ik dacht: “WTF!” Natuurlijk dacht ik niet “WTF”, zie maar hierboven.

Op hetzelfde ogenblik kreeg ik een melding van het platform dat ze me zouden terug betalen op het ogenblik dat het pakje terug bij de afzender was. Zonder boe of ba. Koudweg een melding.

Mijn vrolijkheid aangaande de bestelde goederen veranderde in afkeer. Ik wou ze niet meer. Als ik ze toch nog kreeg zou er altijd een zweem en herinnering aan hangen dat ik -weeral- niet goed genoeg was.

Ik zag nog een melding op 8 juni op de Track and Trace, dat het zou terugbezorgd worden. En ik vond het maar een rare situatie dat een pakjesdienst kon beslissen een pakje, waarvoor betaald was een waarvoor een afhaalpunt was vermeld, toch maar niet af te leveren. Was het omdat ze het adres op de factuur hadden gezien? Was het omdat het -uiteindelijke- adres van de bestemmeling hen niet aanstond?

Ik wachtte en wachtte. Ik wou al eens een herinnering sturen naar het platform, maar Luc vond dat we nog iets langer konden wachten.

Vorige maandag kwam de e-mail zeggende dat ze me binnen de 5à7 werkdagen zouden betalen, maar toen stond het geld al terug op mijn rekening.

En dan kan ik mezelf wijs maken dat alles nu weer in orde is, dat het geregeld is, maar dat is het niet.

Wat ik me nu afvraag is wat de EU waard is als ik als Belgische inwoner iets niet kan bestellen uit een ander EU-land. Ergens blijft er een wrang gevoel achter.

Die goederen? Die heb ik elders besteld, bij die duurdere, niet krak dezelfde en ik ben er blij mee. Vrolijk word ik er niet meer van. Anderen dan weer wel.

En mijn zotte buien zal ik in het vervolg wel tijd geven om over te gaan.