Waarschijnlijk herinnert niemand het zich nog, maar zo een jaar geleden stonden wij een heel jaar te vroeg op een tijdelijke tentoonstelling van Duits expressionist Erich Heckel in het MSK in Gent1. Zodoende stond het al een jaar op de agenda op dezelfde dag dat we een avond in het Kuipke hadden geboekt. Dat het wat anders uitviel, vertelde ik gisteren al.
Erich Heckel? Wat konden we verwachten. Af en toe vroeg ik me dat af. Af en toe vreesde ik dat het misschien zou tegenvallen.
Maar net zoals altijd is er altijd iets dat minder bevalt en andere werken waar je met verstomming voor kan staan en blijven staan omdat ze je zo aanspreken.
Daar komt bij dat Erich Heckel tijdens de oorlogsjaren in ons land vertoefde en hier ook schilderde en schetste. Vooral Oostende en Roeselare komen vaak aan bod.
En zoals telkens weer heb ik achteraf het gevoel dat ik één of ander nog eens wil bekijken.
Luc daarentegen wou wel iets anders herbekijken. Hij zag het schilderij “Roquairol”, las dat het een weerslag had op de hoezen van Iggy Pop en David Bowie en grapte: “Verdorie, ik had mijn platen duurder moeten verkopen”.
____________________1 Erich Heckel in Vlaanderen
2 Het Nieuwsblad
Peter Grey
Luc had gelijk. 🙂 Ik wist dit trouwens niet, dat van die hoezen, maar na even googelen zie ik het ook. Mooi schilderij!. Ik zag afgelopen donderdag werk van Leon Spilliaert in het Haagse Kunstmuseum en toen moest ik aan jou denken. Maar Erich Heckel kende ik niet en die ga ik nu verder googelen.
ms
Wij hebben even overwogen of we niet naar die tentoonstelling: “Dirk Braeckman – Léon Spilliaert: Nachtdieren” in Den Haag zouden gaan. Maar deden het niet.
Dat van die platenhoezen wist ik ook niet. Maar Luc, die op een tentoonstelling ook de kleine lettertjes leest, kwam me dat melden.
Het is niet dat ik die info in die glasbakken niet lees maar ik was zo ver nog niet. 😀
Suskeblogt
Erich Heckel heb ik even moeten googlen. Die naam zei me niets. Ik ben dan ook geen museumbezoeker. Die was destijds aktief hier in Roeselare. Weer wat bijgeleerd.
ms
Hij was als Duitser naar hier gekomen tijdens de oorlog, schilderde op verschillende plaatsen in Vlaanderen maar van Oostende en Roeselare waren er wel meer.
elsjeveth
We hebben afgelopen week het Depot bezocht in Rotterdam. Onze liefde voor Rotterdam zijn eigenzinnige architectuur en is alleen maar sterker geworden. We waren er al vaak voorbij gewandeld maar eenmaal binnen viel onze mond open.
Teveel te zien voor 1 bezoek, dat gaat nog vaker gebeuren
ms
Dat zijn de prettigste om doen eigenlijk. Die tentoonstellingen die je verrassen.
bertjens
Mij was de naam ook vreemd, ook van de platenhoezen wist ik niets. Intussen ben ik bijgepraat en las het een en ander. Maar kan er nog steeds niets over zeggen.
ms
Ik kan ook niet zo lang natafelen zoals sommigen.
De dames op de foto? Die konden per schilderij een heel discours afsteken en daarna nog eens een algemeen overzicht van een ganse zaal geven.
Bij mij volstaat al lang: we waren er en we vonden het goed. 😉
Matroos Beek
Weer iets bijgeleerd!
ms
Wij dus ook. 😀