Als mske vroeger op haar rug kwam te liggen dan werd ze wakker van nachtmerries, of krampen, of sliep haar arm, haar been. mske sliep dus altijd op haar buik.

Sedert geruime tijd komt daar nog bij dat ze naar adem begint te snakken. Vannacht weer, ze weet het maar is niet wakker genoeg om daar iets aan te doen.

Gelukkig geeft Slow haar dan een duwke. En mske hoopt dat het over zal gaan, eens ze dit huis op een normale manier verwarmen, met de venster open kunnen slapen en weer wat meer bewegen.