Het is een zalige trein, die trein van Maastricht naar Utrecht tenminste als je kan zitten en als hij onderweg nergens met panne of verloren gelopen machinisten te maken krijgt.

Maar het is echt een trein die je het gevoel geeft op reis te zijn. Relax en genietend van een tas koffie die Snelle Jelle of één van de anderen rondbrengt. Echt wel een trein om van te genieten.

En Utrecht station … nu ja, in het begin leek het een hopeloos mierennest maar nu zijn Slow en mske er al aardig thuis en ondanks de langdurige werken daar vinden ze er hun weg.

Storend? In elk station roepen ze de vertrekkende treinen om. In elk station wordt dat nog eens herhaald. Maar in Utrecht gebeurt dat door een irritante stem die de omroep steeds begint met: “Dames en Heren” op zo een irritante toon. Misschien is die niet irritant. Het wordt maar irritant omdat Utrecht Centraal zo een groot station is en er dus om de minuut wel een trein vertrekt met daartussen telkens die stem die dus nooit zwijgt.

Misschien moet Slow het maar eens opnemen.