mske wou iets luchtiger hebben maar als we dat hoofdstuk “viezeriken” afsluiten zijn we daar ook van af.

De paster met de reputatie dus.

mske was zelf nog maar een puber als ze verhaaltjes hoorde van: “de dochter van de zuster van Mevrouw Van Frans mag van haar ouders niet meer naar de catechese, want “de paster” wrijft over haar knie en hij … ” En ze vertelden iets dat in mskes oren als het toppunt van het toppunt van viezerikerij gold … toen!

Later hoorde ze nog verhaaltjes van mensen die hun kinderen elders hun plechtige communie lieten doen.

En toen werd het even stil rond de man en mske hoorde dat hij promotie kreeg waardoor hij bij hen in het dorp kwam.

Zoneke en Zus werden geboren en bij elke maar dan ook elke gelegenheid kwam die vent zeggen wat een mooi kindje Zus was en zulke mooie haartjes en zulke mooie krulletjes -en hij nam die krulletjes vast- en Jezus was een kindervriend, en blablabla. En Zoneke … was dat geen kind?

En mske gruwde er zo danig van dat ze weg ging of de straat overstak als ze de man zag komen.

Later werd hem door de directie van de middelbare school vriendelijk verzocht de school niet meer meer met zijn bezoeken te verblijden.

Iets later viel de Van Gogh geschiedenis voor. Ondertussen had moe dan toch gesnapt dat het geen roddel was geweest en zei ze dat zij er wel eens een klapke ging mee doen wat mske haar vierkant verbood.