Zég! Al die vermeldenswaardige voorvallekes hier! Ik moet de klaarstaande berichtjes in de wachtrij zetten en dan nog opletten dat ze ondertussen niet over datum gaan!

Eerst een ovenvers gebeuren.

Maanden geleden kreeg mske een papier van een deurwaarder op dit adres, zeggende dat ze een factuur van 70€ van de KUL en de herinneringen aan haar laars gelapt had en dat ze daarom voor het gerecht ging komen en dat ze dat kon afwentelen als ze 200€ betaalde.

Dat was wel lichtjes anders verwoord maar het kwam daar op neer. En mske, die niet gewend is om daarmee om te gaan, betaalde.

Nu zo rond de periode van haar verjaardag kreeg ze weer zo een brief, deze keer had ze een factuur van 19€ van de KUL en de herinneringen genegeerd en moest ze 59€ betalen om er van af te zijn. Ik geloof zelfs dat ik het op het blog vermeld heb.

mske wil die “weer” betalen maar dat was buiten Slow gerekend. Die neemt dat papier en zegt: “dat gaan we nog eens zien” en mske kon palaberen zoveel ze wou, maar ze mocht die 59€ niet betalen.

En Slow belt die deurwaarder op en zegt dat we die factuur niet gekregen hebben. Die beloven om een duplicaat aan te vragen en op te sturen en dat kan een weekske duren.

Na dat weekske was er geen duplicaat. Slow belt terug en ze zeggen dat het eigenlijk geen weekske ging zijn maar toch een tweetal weken.

Dus wacht Slow nog een tweetal weken. mske kreeg al de hippentrip en verwachtte elke dag een papier van het gerecht. Ondertussen waren dat in totaal dan toch al 3 weken en Slow belt terug. Die vrouw lacht zo wat en zegt: “je bent bang van een dagvaarding hé, maar die is er niet hoor!” Lacht ze daar nog mee, het kieken!

Vandaag komt het duplicaat, gedateerd 25 maart 2004, geadresseerd op het oud adres.

Slow belt naar de deurwaarder en zegt: “kijk eens naar het adres en wij wonen hier al sedert 1 september 2003. Wat je niet krijgt kan je niet betalen”. Die vrouw snapt het direct. Waarop Slow zegt: dus we betalen die 19€. Waarop ze iets antwoordt van “de rekening van de deurwaarder”.

Slow wordt nóg groter en zegt: “rekening van de deurwaarder? En waarom?”

Bleek dat hij dat verkeerd had verstaan, dat dat moest zijn: “die 19€ op de rekening van de deurwaarder.

Baai baai 200€! Maar ja, je twijfelt op dat moment, want je bent verhuisd. Is het verloren gegaan in de verhuis? Maar dan begint een mens te denken: “waar waren die beruchte herinneringen dan?”

mske is met die historie van haar maag en die grijze cellen naar het MCH gegaan, die waarschijnlijk hun staalonderzoeken bij de KUL laten doen.

En ze had bij het MCH haar adres laten veranderen. Maar hier had ze nog geen huisdokter. Toen dat van die grijze cellen aansleepte ging ze hier in januari naar de dokter en ze geeft bij het volgende bezoek op het MCH de naam van de nieuwe dokter op. Het resultaat vertrekt toch nog naar de Wat-was dokter die het vertikt mske te verwittigen en haar zelfs nog met een kluitje in het riet stuurt ondanks het feit dat het toch ernstig genoeg was.

Dus nu in september gaat ze terug voor “Het Ding” en ziet ze, in de wachtzaal, nog steeds de naam van die vroegere dokter op de formulieren staan.

Omdat het bijna mskes beurt was, ging Slow naar de balie en eiste dat ze het veranderden waar hij bijstond.

Dus is de vraag: “wanneer is die adresverandering doorgevoerd geweest?”