De wrevel van de broers Desmet was begonnen bij het begin van dat zelfde schooljaar.

Op het einde van het derde leerjaar had mske een rare bult op haar oog en de dokter zei dat dat een vetbol was, die moest weggesneden worden. Hij stelde voor dat onder de vakantie te doen, maar moe wou dat niet. Ze vond dat ze mskes vakantie niet mocht afpakken, terwijl … ach ja!

Dus de eerste dag van het nieuwe schooljaar kon mske optrekken met een lap voor haar oog. Een wit gaasverband met plakband maar dat was voor moe niet genoeg! Neeen, ze had nog een ooglapje van indertijd toen zij dat ook had gehad. En mske wist zo al wat er ging gebeuren, maar zoals met zoveel dingen kon mske daar, als kind, toch niks aan veranderen en ze had zich dan ook een houding aangemeten van: “het kan me toch niks schelen”.

Dat deed ze dan ook toen ze de gebroeders Desmet tegenkwam en de eerste “kapitein Eenoog” naar haar hoofd kreeg. Ze liep hautain verder en keurde de drie kneuters geen blik waardig … Vandaar!