« …

De dag van de wedstrijd hielp iedereen zoveel mogelijk iedereen, als naar goede gewoonte, dus bracht Zoneke Antoon’s gerief al naar beneden over het spekgladde stukske weg terwijl de anderen met andere dingen hielpen. Aan de start echter kreeg Antoon zo een grote mond over het hoe en het waarom en hij brulde naar Zoneke van: “waar staat mijn slee?” en toen Zoneke hem die toonde, haalde hij uit van: “die moet daar niet staan, die moet dààr staan! Dààr! Toen mske al wat omhoog begon te gaan zei Ex: “dat is de stress van de wedstrijd”. Tegen Nestor riep hij zelfs: “stoemmerik”.

De volgende dag was er geen mens om te helpen, behalve Ex en mske, zoals naar gewoonte.

En wat er juist de laatste kilometer gebeurd is, mag Joost weten maar er was een strubbeling tussen Antoon en de Italiaan, die door de wedstrijdjury diende opgelost te worden.

Later nodigde de Italiaan iedereen uit om Italiaanse worsten e.d. te gaan eten en chianti te drinken, maar Ex vond het niet gepast om te gaan omdat Antoon toch hun vriend was.

Wordt vervolgd …